obkładka

See also: obkładką

Polish

Etymology

From obkładać +‎ -ka. First attested in 1807.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /ɔpˈkwat.ka/
Rhymes: -atka
Syllabification: ob‧kład‧ka

Noun

obkładka f

(obsolete) cover (that which covers)
Synonym: okładka

Declension

Declension of obkładka

	singular	plural
nominative	obkładka	obkładki
genitive	obkładki	obkładek
dative	obkładce	obkładkom
accusative	obkładkę	obkładki
instrumental	obkładką	obkładkami
locative	obkładce	obkładkach
vocative	obkładko	obkładki

Derived terms

adjective

obkładkowy

Related terms

adjective

obkładowy

nouns

obkład

verbs

References

P G Poinsot (1807) Przyiaciel gospodarzy i ogrodników : dzieło zawieraiące wiadomości do poięcia łatwe a doświadczeniem stwierdzone, tudzież prawidła ogólne i szczególne chodzenia koło roli i ogrodów‎ (in Polish), volume 2, Ogrodnictwo, page 114

Further reading

J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “obkładka”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 3, Warsaw, page 468

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.