oświecić

Polish

Inherited from Old Polish oświecić. By surface analysis, o- +‎ świecić.

oświecić pf (imperfective oświecać)

(transitive) to enlighten, to illuminate
(transitive, figurative) to enlighten (to make something clear)
(transitive, education, figurative, literary) to school, to educate
(reflexive with się, archaic) to get illuminated, to illuminate oneself
(reflexive with się, archaic, education, figurative) to school, to educated oneself

Conjugation of oświecić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		oświecić
future tense	1^st	oświecę			oświecimy
	2^nd	oświecisz			oświecicie
	3^rd	oświeci			oświecą
	impersonal	oświeci się
past tense	1^st	oświeciłem, -(e)m oświecił	oświeciłam, -(e)m oświeciła	oświeciłom, -(e)m oświeciło	oświeciliśmy, -(e)śmy oświecili	oświeciłyśmy, -(e)śmy oświeciły
	2^nd	oświeciłeś, -(e)ś oświecił	oświeciłaś, -(e)ś oświeciła	oświeciłoś, -(e)ś oświeciło	oświeciliście, -(e)ście oświecili	oświeciłyście, -(e)ście oświeciły
	3^rd	oświecił	oświeciła	oświeciło	oświecili	oświeciły
	impersonal	oświecono
conditional	1^st	oświeciłbym, bym oświecił	oświeciłabym, bym oświeciła	oświeciłobym, bym oświeciło	oświecilibyśmy, byśmy oświecili	oświeciłybyśmy, byśmy oświeciły
	2^nd	oświeciłbyś, byś oświecił	oświeciłabyś, byś oświeciła	oświeciłobyś, byś oświeciło	oświecilibyście, byście oświecili	oświeciłybyście, byście oświeciły
	3^rd	oświeciłby, by oświecił	oświeciłaby, by oświeciła	oświeciłoby, by oświeciło	oświeciliby, by oświecili	oświeciłyby, by oświeciły
	impersonal	oświecono by
imperative	1^st	niech oświecę			oświećmy
	2^nd	oświeć			oświećcie
	3^rd	niech oświeci			niech oświecą
passive adjectival participle		oświecony	oświecona	oświecone	oświeceni	oświecone
anterior adverbial participle		oświeciwszy
verbal noun		oświecenie

adjective

nouns