narazić

Polish

Etymology

From na- +‎ razić.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈra.ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aʑit͡ɕ
  • Syllabification: na‧ra‧zić

Verb

narazić pf (imperfective narażać)

  1. (transitive) to imperil, to jeopardize, to put at risk, to put in danger
  2. (reflexive with się) to risk (to incur risk of something) [+ na (accusative) = something]

Conjugation
Conjugation of narazić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive narazić
future tense 1st narażę narazimy
2nd narazisz narazicie
3rd narazi narażą
impersonal narazi się
past tense 1st naraziłem,
-(e)m naraził		 naraziłam,
-(e)m naraziła		 naraziłom,
-(e)m naraziło		 naraziliśmy,
-(e)śmy narazili		 naraziłyśmy,
-(e)śmy naraziły
2nd naraziłeś,
-(e)ś naraził		 naraziłaś,
-(e)ś naraziła		 naraziłoś,
-(e)ś naraziło		 naraziliście,
-(e)ście narazili		 naraziłyście,
-(e)ście naraziły
3rd naraził naraziła naraziło narazili naraziły
impersonal narażono
conditional 1st naraziłbym,
bym naraził		 naraziłabym,
bym naraziła		 naraziłobym,
bym naraziło		 narazilibyśmy,
byśmy narazili		 naraziłybyśmy,
byśmy naraziły
2nd naraziłbyś,
byś naraził		 naraziłabyś,
byś naraziła		 naraziłobyś,
byś naraziło		 narazilibyście,
byście narazili		 naraziłybyście,
byście naraziły
3rd naraziłby,
by naraził		 naraziłaby,
by naraziła		 naraziłoby,
by naraziło		 naraziliby,
by narazili		 naraziłyby,
by naraziły
impersonal narażono by
imperative 1st niech narażę naraźmy
2nd naraź naraźcie
3rd niech narazi niech narażą
passive adjectival participle narażony narażona narażone narażeni narażone
anterior adverbial participle naraziwszy
verbal noun narażenie

Further reading
  • narazić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • narazić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.