miauknąć

Polish

Etymology

From miauczeć +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmjaw.knɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -awknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: miauk‧nąć

Verb

miauknąć pf (imperfective miauczeć)

  1. (intransitive) to meow
  2. (intransitive, colloquial) to ask for something groaning

Conjugation
Conjugation of miauknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive miauknąć
future tense 1st miauknę miaukniemy
2nd miaukniesz miaukniecie
3rd miauknie miaukną
impersonal miauknie się
past tense 1st miauknąłem,
-(e)m miauknął		 miauknęłam,
-(e)m miauknęła		 miauknęłom,
-(e)m miauknęło		 miauknęliśmy,
-(e)śmy miauknęli		 miauknęłyśmy,
-(e)śmy miauknęły
2nd miauknąłeś,
-(e)ś miauknął		 miauknęłaś,
-(e)ś miauknęła		 miauknęłoś,
-(e)ś miauknęło		 miauknęliście,
-(e)ście miauknęli		 miauknęłyście,
-(e)ście miauknęły
3rd miauknął miauknęła miauknęło miauknęli miauknęły
impersonal miauknięto
conditional 1st miauknąłbym,
bym miauknął		 miauknęłabym,
bym miauknęła		 miauknęłobym,
bym miauknęło		 miauknęlibyśmy,
byśmy miauknęli		 miauknęłybyśmy,
byśmy miauknęły
2nd miauknąłbyś,
byś miauknął		 miauknęłabyś,
byś miauknęła		 miauknęłobyś,
byś miauknęło		 miauknęlibyście,
byście miauknęli		 miauknęłybyście,
byście miauknęły
3rd miauknąłby,
by miauknął		 miauknęłaby,
by miauknęła		 miauknęłoby,
by miauknęło		 miauknęliby,
by miauknęli		 miauknęłyby,
by miauknęły
impersonal miauknięto by
imperative 1st niech miauknę miauknijmy
2nd miauknij miauknijcie
3rd niech miauknie niech miaukną
anterior adverbial participle miauknąwszy
verbal noun miauknięcie
interjection

Further reading
  • miauknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • miauknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.