kwiknąć

Polish

Etymology

From kwikać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkfik.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -iknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: kwik‧nąć

Verb

kwiknąć pf (imperfective kwiczeć or kwikać)

  1. (intransitive) to oink, to grunt

Conjugation
Conjugation of kwiknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kwiknąć
future tense 1st kwiknę kwikniemy
2nd kwikniesz kwikniecie
3rd kwiknie kwikną
impersonal kwiknie się
past tense 1st kwiknąłem,
-(e)m kwiknął		 kwiknęłam,
-(e)m kwiknęła		 kwiknęłom,
-(e)m kwiknęło		 kwiknęliśmy,
-(e)śmy kwiknęli		 kwiknęłyśmy,
-(e)śmy kwiknęły
2nd kwiknąłeś,
-(e)ś kwiknął		 kwiknęłaś,
-(e)ś kwiknęła		 kwiknęłoś,
-(e)ś kwiknęło		 kwiknęliście,
-(e)ście kwiknęli		 kwiknęłyście,
-(e)ście kwiknęły
3rd kwiknął kwiknęła kwiknęło kwiknęli kwiknęły
impersonal kwiknięto
conditional 1st kwiknąłbym,
bym kwiknął		 kwiknęłabym,
bym kwiknęła		 kwiknęłobym,
bym kwiknęło		 kwiknęlibyśmy,
byśmy kwiknęli		 kwiknęłybyśmy,
byśmy kwiknęły
2nd kwiknąłbyś,
byś kwiknął		 kwiknęłabyś,
byś kwiknęła		 kwiknęłobyś,
byś kwiknęło		 kwiknęlibyście,
byście kwiknęli		 kwiknęłybyście,
byście kwiknęły
3rd kwiknąłby,
by kwiknął		 kwiknęłaby,
by kwiknęła		 kwiknęłoby,
by kwiknęło		 kwiknęliby,
by kwiknęli		 kwiknęłyby,
by kwiknęły
impersonal kwiknięto by
imperative 1st niech kwiknę kwiknijmy
2nd kwiknij kwiknijcie
3rd niech kwiknie niech kwikną
anterior adverbial participle kwiknąwszy
verbal noun kwiknięcie

Further reading
  • kwiknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kwiknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.