kopulacja

See also: kopulacją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin cōpulātiō.

Pronunciation
  • IPA(key): /kɔ.puˈlat͡s.ja/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: ko‧pu‧lac‧ja

Noun

kopulacja f

  1. (zoology) mating (pairing of organisms for copulation)
    Synonym: gody
  2. copulation (sexual intercourse)

Declension
Declension of kopulacja
singular plural
nominative kopulacja kopulacje
genitive kopulacji kopulacji/kopulacyj (archaic)
dative kopulacji kopulacjom
accusative kopulację kopulacje
instrumental kopulacją kopulacjami
locative kopulacji kopulacjach
vocative kopulacjo kopulacje

Derived terms
adjective
  • kopulacyjny
verb

Further reading
  • kopulacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kopulacja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.