końcówka

Polish

Etymology

From koniec +‎ -ówka.

Pronunciation

IPA^(key): /kɔɲˈt͡suf.ka/
Audio (file)
Rhymes: -ufka
Syllabification: koń‧ców‧ka

Noun

końcówka f

end, tip
Elektryczne szczoteczki do zębów mają wymienne końcówki. ― Electric toothbrushes have replaceable tips.
(chess) endgame
Synonym: gra końcowa
(linguistics) ending, desinence

Declension

Declension of końcówka

	singular	plural
nominative	końcówka	końcówki
genitive	końcówki	końcówek
dative	końcówce	końcówkom
accusative	końcówkę	końcówki
instrumental	końcówką	końcówkami
locative	końcówce	końcówkach
vocative	końcówko	końcówki

Derived terms

adjectives

bezkońcówkowy
końcówkowy

Further reading

końcówka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
końcówka in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.