hirnuda
Veps
Etymology
From Proto-Finnic *hirnudak.
Inflection
| Inflection of hirnuda (inflection type 1/ujuda) | |||
|---|---|---|---|
| 1st infinitive | hirnuda | ||
| present indic. | hirnub | ||
| past indic. | hirnui | ||
| present indicative |
past indicative |
imperative | |
| 1st singular | hirnun | hirnuin | — |
| 2nd singular | hirnud | hirnuid | hirnu |
| 3rd singular | hirnub | hirnui | hirnugaha |
| 1st plural | hirnum | hirnuim | hirnugam |
| 2nd plural | hirnut | hirnuit | hirnugat |
| 3rd plural | hirnudas hirnuba |
hirnuiba | hirnugaha |
| sing. conneg.1 | hirnu | hirnund | hirnu |
| plur. conneg. | hirnugoi | hirnunugoi | hirnugoi |
| present conditional |
past conditional |
potential | |
| 1st singular | hirnuižin | hirnunuižin | hirnunen |
| 2nd singular | hirnuižid | hirnunuižid | hirnuned |
| 3rd singular | hirnuiži | hirnunuiži | hirnuneb |
| 1st plural | hirnuižim | hirnunuižim | hirnunem |
| 2nd plural | hirnuižit | hirnunuižit | hirnunet |
| 3rd plural | hirnuižiba | hirnunuižiba | hirnuneba |
| connegative | hirnuiži | hirnunuiži | hirnune |
| non-finite forms | |||
| 1st infinitive | hirnuda | ||
| 2nd infinitive | 3rd infinitive | ||
| inessive | hirnudes | inessive | hirnumas |
| instructive | hirnuden | illative | hirnumaha |
| participles | elative | hirnumaspäi | |
| present active | hirnui | adessive | hirnumal |
| past active | hirnunu | abessive | hirnumat |
| past passive | hirnudud | ||
| 1 In imperative: used only in the second-person singular. The plural form is used with other persons. | |||
References
- Zajceva, N. G., Mullonen, M. I. (2007) “чихать”, in Uz’ venä-vepsläine vajehnik / Novyj russko-vepsskij slovarʹ [New Russian–Veps Dictionary], Petrozavodsk: Periodika
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.