hárréttur
Icelandic
Etymology
From hár (“hair”) + réttur (“correct”), likely related to (að vita eitthvað) upp á hár (“(to know something) perfectly”).
Inflection
positive (strong declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | hárréttur | hárrétt | hárrétt |
| accusative | hárréttan | hárrétta | hárrétt |
| dative | hárréttum | hárréttri | hárréttu |
| genitive | hárrétts | hárréttrar | hárrétts |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | hárréttir | hárréttar | hárrétt |
| accusative | hárrétta | hárréttar | hárrétt |
| dative | hárréttum | hárréttum | hárréttum |
| genitive | hárréttra | hárréttra | hárréttra |
positive (weak declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | hárrétti | hárrétta | hárrétta |
| accusative | hárrétta | hárréttu | hárrétta |
| dative | hárrétta | hárréttu | hárrétta |
| genitive | hárrétta | hárréttu | hárrétta |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | hárréttu | hárréttu | hárréttu |
| accusative | hárréttu | hárréttu | hárréttu |
| dative | hárréttu | hárréttu | hárréttu |
| genitive | hárréttu | hárréttu | hárréttu |
See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.