gurbetçi

Turkish

Etymology

From gurbet (“somewhere that is far away from a place one lives or was born in”) +‎ çi.

Pronunciation
  • IPA(key): [ɡuɾ.bɛt.ˈt͡ʃi]

Proper noun

gurbetçi

  1. someone with a Turkish origin who lives and works in another country, especially in Germany.

Declension
Inflection
Nominative gurbetçi
Definite accusative gurbetçiyi
Singular Plural
Nominative gurbetçi gurbetçiler
Definite accusative gurbetçiyi gurbetçileri
Dative gurbetçiye gurbetçilere
Locative gurbetçide gurbetçilerde
Ablative gurbetçiden gurbetçilerden
Genitive gurbetçinin gurbetçilerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular gurbetçim gurbetçilerim
2nd singular gurbetçin gurbetçilerin
3rd singular gurbetçisi gurbetçileri
1st plural gurbetçimiz gurbetçilerimiz
2nd plural gurbetçiniz gurbetçileriniz
3rd plural gurbetçileri gurbetçileri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular gurbetçimi gurbetçilerimi
2nd singular gurbetçini gurbetçilerini
3rd singular gurbetçisini gurbetçilerini
1st plural gurbetçimizi gurbetçilerimizi
2nd plural gurbetçinizi gurbetçilerinizi
3rd plural gurbetçilerini gurbetçilerini
Dative
Singular Plural
1st singular gurbetçime gurbetçilerime
2nd singular gurbetçine gurbetçilerine
3rd singular gurbetçisine gurbetçilerine
1st plural gurbetçimize gurbetçilerimize
2nd plural gurbetçinize gurbetçilerinize
3rd plural gurbetçilerine gurbetçilerine
Locative
Singular Plural
1st singular gurbetçimde gurbetçilerimde
2nd singular gurbetçinde gurbetçilerinde
3rd singular gurbetçisinde gurbetçilerinde
1st plural gurbetçimizde gurbetçilerimizde
2nd plural gurbetçinizde gurbetçilerinizde
3rd plural gurbetçilerinde gurbetçilerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular gurbetçimden gurbetçilerimden
2nd singular gurbetçinden gurbetçilerinden
3rd singular gurbetçisinden gurbetçilerinden
1st plural gurbetçimizden gurbetçilerimizden
2nd plural gurbetçinizden gurbetçilerinizden
3rd plural gurbetçilerinden gurbetçilerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular gurbetçimin gurbetçilerimin
2nd singular gurbetçinin gurbetçilerinin
3rd singular gurbetçisinin gurbetçilerinin
1st plural gurbetçimizin gurbetçilerimizin
2nd plural gurbetçinizin gurbetçilerinizin
3rd plural gurbetçilerinin gurbetçilerinin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular gurbetçiyim gurbetçilerim
2nd singular gurbetçisin gurbetçilersin
3rd singular gurbetçi
gurbetçidir		 gurbetçiler
gurbetçilerdir
1st plural gurbetçiyiz gurbetçileriz
2nd plural gurbetçisiniz gurbetçilersiniz
3rd plural gurbetçiler gurbetçilerdir

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.