głosiciel

Polish

Etymology

From głosić +‎ -ciel.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɡwɔˈɕi.t͡ɕɛl/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ɕɛl
  • Syllabification: gło‧si‧ciel

Noun

głosiciel m pers (female equivalent głosicielka)

  1. (formal) advocate, gospeler, proponent, supporter
    Synonym: ambasador

Declension
Declension of głosiciel
singular plural
nominative głosiciel głosiciele
genitive głosiciela głosicieli
dative głosicielowi głosicielom
accusative głosiciela głosicieli
instrumental głosicielem głosicielami
locative głosicielu głosicielach
vocative głosicielu głosiciele

Further reading
  • głosiciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • głosiciel in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.