dożyć

Polish

Etymology

From do- +‎ żyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdɔ.ʐɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: do‧żyć

Verb

dożyć pf (imperfective dożywać)

  1. (transitive) to reach a certain age, to live to [+genitive]

Inflection
Conjugation of dożyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dożyć
future tense 1st dożyję dożyjemy
2nd dożyjesz dożyjecie
3rd dożyje dożyją
impersonal dożyje się
past tense 1st dożyłem,
-(e)m dożył		 dożyłam,
-(e)m dożyła		 dożyłom,
-(e)m dożyło		 dożyliśmy,
-(e)śmy dożyli		 dożyłyśmy,
-(e)śmy dożyły
2nd dożyłeś,
-(e)ś dożył		 dożyłaś,
-(e)ś dożyła		 dożyłoś,
-(e)ś dożyło		 dożyliście,
-(e)ście dożyli		 dożyłyście,
-(e)ście dożyły
3rd dożył dożyła dożyło dożyli dożyły
impersonal dożyto
conditional 1st dożyłbym,
bym dożył		 dożyłabym,
bym dożyła		 dożyłobym,
bym dożyło		 dożylibyśmy,
byśmy dożyli		 dożyłybyśmy,
byśmy dożyły
2nd dożyłbyś,
byś dożył		 dożyłabyś,
byś dożyła		 dożyłobyś,
byś dożyło		 dożylibyście,
byście dożyli		 dożyłybyście,
byście dożyły
3rd dożyłby,
by dożył		 dożyłaby,
by dożyła		 dożyłoby,
by dożyło		 dożyliby,
by dożyli		 dożyłyby,
by dożyły
impersonal dożyto by
imperative 1st niech dożyję dożyjmy
2nd dożyj dożyjcie
3rd niech dożyje niech dożyją
passive adjectival participle dożyty dożyta dożyte dożyci dożyte
anterior adverbial participle dożywszy
verbal noun dożycie

Further reading
  • dożyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dożyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.