diófáik
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdijoːfaːjik]
- Hyphenation: dió‧fá‧ik
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | diófáik |
| accusative | — | diófáikat |
| dative | — | diófáiknak |
| instrumental | — | diófáikkal |
| causal-final | — | diófáikért |
| translative | — | diófáikká |
| terminative | — | diófáikig |
| essive-formal | — | diófáikként |
| essive-modal | — | diófáikul |
| inessive | — | diófáikban |
| superessive | — | diófáikon |
| adessive | — | diófáiknál |
| illative | — | diófáikba |
| sublative | — | diófáikra |
| allative | — | diófáikhoz |
| elative | — | diófáikból |
| delative | — | diófáikról |
| ablative | — | diófáiktól |
| non-attributive possessive - singular |
— | diófáiké |
| non-attributive possessive - plural |
— | diófáikéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.