dalszövegeik
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɒlsøvɛɡɛjik]
- Hyphenation: dal‧szö‧ve‧ge‧ik
Declension
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | dalszövegeik |
| accusative | — | dalszövegeiket |
| dative | — | dalszövegeiknek |
| instrumental | — | dalszövegeikkel |
| causal-final | — | dalszövegeikért |
| translative | — | dalszövegeikké |
| terminative | — | dalszövegeikig |
| essive-formal | — | dalszövegeikként |
| essive-modal | — | dalszövegeikül |
| inessive | — | dalszövegeikben |
| superessive | — | dalszövegeiken |
| adessive | — | dalszövegeiknél |
| illative | — | dalszövegeikbe |
| sublative | — | dalszövegeikre |
| allative | — | dalszövegeikhez |
| elative | — | dalszövegeikből |
| delative | — | dalszövegeikről |
| ablative | — | dalszövegeiktől |
| non-attributive possessive - singular |
— | dalszövegeiké |
| non-attributive possessive - plural |
— | dalszövegeikéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.