dłużnik

Polish

Etymology

From dług +‎ -nik.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈdwuʐ.ɲik/
Audio (file)
Rhymes: -uʐɲik
Syllabification: dłuż‧nik

Noun

dłużnik m pers (female equivalent dłużniczka)

debtor
Antonym: wierzyciel

Declension

Declension of dłużnik

	singular	plural
nominative	dłużnik	dłużnicy/dłużniki (deprecative)
genitive	dłużnika	dłużników
dative	dłużnikowi	dłużnikom
accusative	dłużnika	dłużników
instrumental	dłużnikiem	dłużnikami
locative	dłużniku	dłużnikach
vocative	dłużniku	dłużnicy

Related terms

adjective

dłużny

verbs

Further reading

dłużnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
dłużnik in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.