bryknąć

Polish

Etymology

From brykać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbrɨk.nɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: bryk‧nąć

Verb

bryknąć pf (imperfective brykać)

  1. (intransitive, colloquial) to caper, to cavort, to gambol, to frolic, to prance, to romp
    Synonyms: poharcować, pohasać
  2. (intransitive, colloquial) to flee, to run away
    Synonym: uciec

Conjugation
Conjugation of bryknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bryknąć
future tense 1st bryknę brykniemy
2nd brykniesz brykniecie
3rd bryknie brykną
impersonal bryknie się
past tense 1st bryknąłem,
-(e)m bryknął		 bryknęłam,
-(e)m bryknęła		 bryknęłom,
-(e)m bryknęło		 bryknęliśmy,
-(e)śmy bryknęli		 bryknęłyśmy,
-(e)śmy bryknęły
2nd bryknąłeś,
-(e)ś bryknął		 bryknęłaś,
-(e)ś bryknęła		 bryknęłoś,
-(e)ś bryknęło		 bryknęliście,
-(e)ście bryknęli		 bryknęłyście,
-(e)ście bryknęły
3rd bryknął bryknęła bryknęło bryknęli bryknęły
impersonal bryknięto
conditional 1st bryknąłbym,
bym bryknął		 bryknęłabym,
bym bryknęła		 bryknęłobym,
bym bryknęło		 bryknęlibyśmy,
byśmy bryknęli		 bryknęłybyśmy,
byśmy bryknęły
2nd bryknąłbyś,
byś bryknął		 bryknęłabyś,
byś bryknęła		 bryknęłobyś,
byś bryknęło		 bryknęlibyście,
byście bryknęli		 bryknęłybyście,
byście bryknęły
3rd bryknąłby,
by bryknął		 bryknęłaby,
by bryknęła		 bryknęłoby,
by bryknęło		 bryknęliby,
by bryknęli		 bryknęłyby,
by bryknęły
impersonal bryknięto by
imperative 1st niech bryknę bryknijmy
2nd bryknij bryknijcie
3rd niech bryknie niech brykną
anterior adverbial participle bryknąwszy
verbal noun bryknięcie

Further reading
  • bryknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bryknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.