bezsęczny

Polish

Etymology

From bez- +‎ sęk +‎ -ny. First attested in 1923.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /bɛsˈsɛn.t͡ʂnɨ/
  • Rhymes: -ɛnt͡ʂnɨ
  • Syllabification: bez‧sęcz‧ny

Adjective

bezsęczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (of wood) knotless
    Synonym: bezsęki

Declension
Declension of bezsęczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bezsęczny bezsęczna bezsęczne bezsęczni bezsęczne
genitive bezsęcznego bezsęcznej bezsęcznego bezsęcznych
dative bezsęcznemu bezsęcznej bezsęcznemu bezsęcznym
accusative bezsęcznego bezsęczny bezsęczną bezsęczne bezsęcznych bezsęczne
instrumental bezsęcznym bezsęczną bezsęcznym bezsęcznymi
locative bezsęcznym bezsęcznej bezsęcznym bezsęcznych
noun

References
  1. bezsęczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.