bezdźwięczny

Polish

Etymology

From bez- +‎ dźwięczny.

Pronunciation

IPA^(key): /bɛzˈd͡ʑvjɛn.t͡ʂnɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛnt͡ʂnɨ
Syllabification: bez‧dźwięcz‧ny

Adjective

bezdźwięczny (not comparable, derived adverb bezdźwięcznie)

soundless, voiceless, silent (not making a sound)
Synonyms: atoniczny, bezgłośny, niemy

Antonyms: dźwięczny, hałaśliwy

bezdźwięczny głos ― a silent voice
(phonetics) voiceless
Coordinate term: dźwięczny

Declension

Declension of bezdźwięczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	bezdźwięczny		bezdźwięczna	bezdźwięczne	bezdźwięczni	bezdźwięczne
genitive	bezdźwięcznego		bezdźwięcznej	bezdźwięcznego	bezdźwięcznych
dative	bezdźwięcznemu		bezdźwięcznej	bezdźwięcznemu	bezdźwięcznym
accusative	bezdźwięcznego	bezdźwięczny	bezdźwięczną	bezdźwięczne	bezdźwięcznych	bezdźwięczne
instrumental	bezdźwięcznym		bezdźwięczną	bezdźwięcznym	bezdźwięcznymi
locative	bezdźwięcznym		bezdźwięcznej	bezdźwięcznym	bezdźwięcznych

Derived terms

noun

bezdźwięczność

Related terms

noun

dźwięk

Further reading

bezdźwięczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
bezdźwięczny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.