antykadencja

See also: antykadencją

Polish

Etymology

From anty- +‎ kadencja. First attested in 1902.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /an.tɨ.kaˈdɛn.t͡sja/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛnt͡sja
  • Syllabification: an‧ty‧ka‧den‧cja

Noun

antykadencja f

  1. (phonology) rising tone (typical of questions or to signal that the speaker has not finished speaking yet)
    Antonym: kadencja

Declension
Declension of antykadencja
singular plural
nominative antykadencja antykadencje
genitive antykadencji antykadencji/antykadencyj (archaic)
dative antykadencji antykadencjom
accusative antykadencję antykadencje
instrumental antykadencją antykadencjami
locative antykadencji antykadencjach
vocative antykadencjo antykadencje
adjective
  • kadencyjny

References
  1. Towarzystwo Literackie imienia Adama Mickiewicza, Instytut Badań Literackich (Polska Akademia Nauk) (1902) Pamiętnik literacki: czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej‎, volume 51, Zakład im. Ossolińskich., page 451: “Nie mówiąc już o jej fundamentalnej roli we współczesnym wolnym wierszu polskim, niepodobieństwem jest ignorowanie metrycznej wagi intonacji pauzowej kadencji czy antykadencji (zgodnie z terminologią pionierskiego szkicu Karcewskiego […]”
  2. antykadencja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • antykadencja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • antykadencja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.