adsiduans
Latin
Etymology
Present participle of adsiduō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | adsiduāns | adsiduāns | adsiduantēs | adsiduantia | |
| Genitive | adsiduantis | adsiduantis | adsiduantium | adsiduantium | |
| Dative | adsiduantī | adsiduantī | adsiduantibus | adsiduantibus | |
| Accusative | adsiduantem | adsiduāns | adsiduantēs, adsiduantīs | adsiduantia | |
| Ablative | adsiduante, adsiduantī1 | adsiduante, adsiduantī1 | adsiduantibus | adsiduantibus | |
| Vocative | adsiduāns | adsiduāns | adsiduantēs | adsiduantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.