abiudicandus
Latin
Etymology
Future passive participle of abiūdicō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ab.juː.diˈkan.dus/, [ab.juː.dɪˈkan.dʊs]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ab.ju.diˈkan.dus/
Participle
abiūdicandus m (feminine abiūdicanda, neuter abiūdicandum); first/second declension
- which is to be deprived
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | abiudicandus | abiudicanda | abiudicandum | abiudicandī | abiudicandae | abiudicanda | |
| Genitive | abiudicandī | abiudicandae | abiudicandī | abiudicandōrum | abiudicandārum | abiudicandōrum | |
| Dative | abiudicandō | abiudicandae | abiudicandō | abiudicandīs | abiudicandīs | abiudicandīs | |
| Accusative | abiudicandum | abiudicandam | abiudicandum | abiudicandōs | abiudicandās | abiudicanda | |
| Ablative | abiudicandō | abiudicandā | abiudicandō | abiudicandīs | abiudicandīs | abiudicandīs | |
| Vocative | abiudicande | abiudicanda | abiudicandum | abiudicandī | abiudicandae | abiudicanda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.