ὀρούσας

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /o.rǔː.saːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /oˈru.sas/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /oˈru.sas/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /oˈru.sas/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /oˈru.sas/

Participle

ὀρούσᾱς • (oroúsās) m (feminine ὀρούσᾱσᾰ, neuter ὀροῦσᾰν); first/third declension

aorist active participle of ὀρούω (oroúō)

Declension

First and third declension of ὀρούσᾱς; ὀρούσᾱσᾰ; ὀροῦσᾰν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ὀρούσᾱς oroúsās	ὀρούσᾱσᾰ oroúsāsa	ὀροῦσᾰν oroûsan	ὀρούσᾰντε oroúsante	ὀρουσᾱ́σᾱ orousā́sā	ὀρούσᾰντε oroúsante	ὀρούσᾰντες oroúsantes	ὀρούσᾱσαι oroúsāsai	ὀρούσᾰντᾰ oroúsanta
Genitive	ὀρούσᾰντος oroúsantos	ὀρουσᾱ́σης orousā́sēs	ὀρούσᾰντος oroúsantos	ὀρουσᾰ́ντοιν orousántoin	ὀρουσᾱ́σαιν orousā́sain	ὀρουσᾰ́ντοιν orousántoin	ὀρουσᾰ́ντων orousántōn	ὀρουσᾱσῶν orousāsôn	ὀρουσᾰ́ντων orousántōn
Dative	ὀρούσᾰντῐ oroúsanti	ὀρουσᾱ́σῃ orousā́sēi	ὀρούσᾰντῐ oroúsanti	ὀρουσᾰ́ντοιν orousántoin	ὀρουσᾱ́σαιν orousā́sain	ὀρουσᾰ́ντοιν orousántoin	ὀρούσᾱσῐ / ὀρούσᾱσῐν oroúsāsi(n)	ὀρουσᾱ́σαις orousā́sais	ὀρούσᾱσῐ / ὀρούσᾱσῐν oroúsāsi(n)
Accusative	ὀρούσᾰντᾰ oroúsanta	ὀρούσᾱσᾰν oroúsāsan	ὀροῦσᾰν oroûsan	ὀρούσᾰντε oroúsante	ὀρουσᾱ́σᾱ orousā́sā	ὀρούσᾰντε oroúsante	ὀρούσᾰντᾰς oroúsantas	ὀρουσᾱ́σᾱς orousā́sās	ὀρούσᾰντᾰ oroúsanta
Vocative	ὀρούσᾱς oroúsās	ὀρούσᾱσᾰ oroúsāsa	ὀροῦσᾰν oroûsan	ὀρούσᾰντε oroúsante	ὀρουσᾱ́σᾱ orousā́sā	ὀρούσᾰντε oroúsante	ὀρούσᾰντες oroúsantes	ὀρούσᾱσαι oroúsāsai	ὀρούσᾰντᾰ oroúsanta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ὀρουσᾰ́ντως orousántōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.