ἀλλάττω

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /al.lát.tɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /alˈlat.to/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /alˈlat.to/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /alˈlat.to/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈla.to/

Verb

ἀλλάττω • (alláttō) ἀλλάττει

Attic form of ἀλλάσσω (allássō)

Conjugation

Present: ἀλλάττω, ἀλλάττομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀλλάττω	ἀλλάττεις	ἀλλάττει	ἀλλάττετον	ἀλλάττετον	ἀλλάττομεν	ἀλλάττετε	ἀλλάττουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀλλάττω	ἀλλάττῃς	ἀλλάττῃ	ἀλλάττητον	ἀλλάττητον	ἀλλάττωμεν	ἀλλάττητε	ἀλλάττωσῐ(ν)
	optative	ἀλλάττοιμῐ	ἀλλάττοις	ἀλλάττοι	ἀλλάττοιτον	ἀλλαττοίτην	ἀλλάττοιμεν	ἀλλάττοιτε	ἀλλάττοιεν
	imperative		ἄλλαττε	ἀλλαττέτω	ἀλλάττετον	ἀλλαττέτων		ἀλλάττετε	ἀλλαττόντων
middle/ passive	indicative	ἀλλάττομαι	ἀλλάττῃ, ἀλλάττει	ἀλλάττεται	ἀλλάττεσθον	ἀλλάττεσθον	ἀλλαττόμεθᾰ	ἀλλάττεσθε	ἀλλάττονται
	subjunctive	ἀλλάττωμαι	ἀλλάττῃ	ἀλλάττηται	ἀλλάττησθον	ἀλλάττησθον	ἀλλαττώμεθᾰ	ἀλλάττησθε	ἀλλάττωνται
	optative	ἀλλαττοίμην	ἀλλάττοιο	ἀλλάττοιτο	ἀλλάττοισθον	ἀλλαττοίσθην	ἀλλαττοίμεθᾰ	ἀλλάττοισθε	ἀλλάττοιντο
	imperative		ἀλλάττου	ἀλλαττέσθω	ἀλλάττεσθον	ἀλλαττέσθων		ἀλλάττεσθε	ἀλλαττέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀλλάττειν				ἀλλάττεσθαι
participle	m	ἀλλάττων				ἀλλαττόμενος
	f	ἀλλάττουσᾰ				ἀλλαττομένη
	n	ἀλλᾶττον				ἀλλαττόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἤλλαττον, ἠλλαττόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤλλαττον	ἤλλαττες	ἤλλαττε(ν)	ἠλλάττετον	ἠλλαττέτην	ἠλλάττομεν	ἠλλάττετε	ἤλλαττον
middle/ passive	indicative	ἠλλαττόμην	ἠλλάττου	ἠλλάττετο	ἠλλάττεσθον	ἠλλαττέσθην	ἠλλαττόμεθᾰ	ἠλλάττεσθε	ἠλλάττοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἀλλᾰαττσώω, ἀλλᾰαττσώομαι, ἀλλᾰχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀλλᾰαττσώω	ἀλλᾰαττσώεις	ἀλλᾰαττσώει	ἀλλᾰαττσώετον	ἀλλᾰαττσώετον	ἀλλᾰαττσώομεν	ἀλλᾰαττσώετε	ἀλλᾰαττσώουσῐ(ν)
active	optative	ἀλλᾰαττσώοιμῐ	ἀλλᾰαττσώοις	ἀλλᾰαττσώοι	ἀλλᾰαττσώοιτον	ἀλλᾰαττσωοίτην	ἀλλᾰαττσώοιμεν	ἀλλᾰαττσώοιτε	ἀλλᾰαττσώοιεν
middle	indicative	ἀλλᾰαττσώομαι	ἀλλᾰαττσώῃ, ἀλλᾰαττσώει	ἀλλᾰαττσώεται	ἀλλᾰαττσώεσθον	ἀλλᾰαττσώεσθον	ἀλλᾰαττσωόμεθᾰ	ἀλλᾰαττσώεσθε	ἀλλᾰαττσώονται
middle	optative	ἀλλᾰαττσωοίμην	ἀλλᾰαττσώοιο	ἀλλᾰαττσώοιτο	ἀλλᾰαττσώοισθον	ἀλλᾰαττσωοίσθην	ἀλλᾰαττσωοίμεθᾰ	ἀλλᾰαττσώοισθε	ἀλλᾰαττσώοιντο
passive	indicative	ἀλλᾰχθήσομαι	ἀλλᾰχθήσῃ	ἀλλᾰχθήσεται	ἀλλᾰχθήσεσθον	ἀλλᾰχθήσεσθον	ἀλλᾰχθησόμεθᾰ	ἀλλᾰχθήσεσθε	ἀλλᾰχθήσονται
passive	optative	ἀλλᾰχθησοίμην	ἀλλᾰχθήσοιο	ἀλλᾰχθήσοιτο	ἀλλᾰχθήσοισθον	ἀλλᾰχθησοίσθην	ἀλλᾰχθησοίμεθᾰ	ἀλλᾰχθήσοισθε	ἀλλᾰχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀλλᾰαττσώειν			ἀλλᾰαττσώεσθαι		ἀλλᾰχθήσεσθαι
participle	m	ἀλλᾰαττσώων			ἀλλᾰαττσωόμενος		ἀλλᾰχθησόμενος
	f	ἀλλᾰαττσώουσᾰ			ἀλλᾰαττσωομένη		ἀλλᾰχθησομένη
	n	ἀλλᾰαττσῶον			ἀλλᾰαττσωόμενον		ἀλλᾰχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.