ἀθροίζω

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From ἀθρόος (athróos) +‎ -ίζω (-ízō).

Pronunciation
 

Verb

ᾰ̓θροίζω • (athroízō)

  1. to gather, to collect, to muster

Conjugation
   Present: ἀθροίζω, ἀθροίζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀθροίζω ἀθροίζεις ἀθροίζει ἀθροίζετον ἀθροίζετον ἀθροίζομεν ἀθροίζετε ἀθροίζουσῐ(ν)
subjunctive ἀθροίζω ἀθροίζῃς ἀθροίζῃ ἀθροίζητον ἀθροίζητον ἀθροίζωμεν ἀθροίζητε ἀθροίζωσῐ(ν)
optative ἀθροίζοιμῐ ἀθροίζοις ἀθροίζοι ἀθροίζοιτον ἀθροιζοίτην ἀθροίζοιμεν ἀθροίζοιτε ἀθροίζοιεν
imperative   ἄθροιζε ἀθροιζέτω ἀθροίζετον ἀθροιζέτων   ἀθροίζετε ἀθροιζόντων
middle/
passive		 indicative ἀθροίζομαι ἀθροίζῃ,
ἀθροίζει		 ἀθροίζεται ἀθροίζεσθον ἀθροίζεσθον ἀθροιζόμεθᾰ ἀθροίζεσθε ἀθροίζονται
subjunctive ἀθροίζωμαι ἀθροίζῃ ἀθροίζηται ἀθροίζησθον ἀθροίζησθον ἀθροιζώμεθᾰ ἀθροίζησθε ἀθροίζωνται
optative ἀθροιζοίμην ἀθροίζοιο ἀθροίζοιτο ἀθροίζοισθον ἀθροιζοίσθην ἀθροιζοίμεθᾰ ἀθροίζοισθε ἀθροίζοιντο
imperative   ἀθροίζου ἀθροιζέσθω ἀθροίζεσθον ἀθροιζέσθων   ἀθροίζεσθε ἀθροιζέσθων
active middle/passive
infinitive ἀθροίζειν ἀθροίζεσθαι
participle m ἀθροίζων ἀθροιζόμενος
f ἀθροίζουσᾰ ἀθροιζομένη
n ἀθροῖζον ἀθροιζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἤθροιζον, ἠθροιζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤθροιζον ἤθροιζες ἤθροιζε(ν) ἠθροίζετον ἠθροιζέτην ἠθροίζομεν ἠθροίζετε ἤθροιζον
middle/
passive		 indicative ἠθροιζόμην ἠθροίζου ἠθροίζετο ἠθροίζεσθον ἠθροιζέσθην ἠθροιζόμεθᾰ ἠθροίζεσθε ἠθροίζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀθροίσω, ἀθροίσομαι, ἀθροισήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀθροίσω ἀθροίσεις ἀθροίσει ἀθροίσετον ἀθροίσετον ἀθροίσομεν ἀθροίσετε ἀθροίσουσῐ(ν)
optative ἀθροίσοιμῐ ἀθροίσοις ἀθροίσοι ἀθροίσοιτον ἀθροισοίτην ἀθροίσοιμεν ἀθροίσοιτε ἀθροίσοιεν
middle indicative ἀθροίσομαι ἀθροίσῃ,
ἀθροίσει		 ἀθροίσεται ἀθροίσεσθον ἀθροίσεσθον ἀθροισόμεθᾰ ἀθροίσεσθε ἀθροίσονται
optative ἀθροισοίμην ἀθροίσοιο ἀθροίσοιτο ἀθροίσοισθον ἀθροισοίσθην ἀθροισοίμεθᾰ ἀθροίσοισθε ἀθροίσοιντο
passive indicative ἀθροισήσομαι ἀθροισήσῃ ἀθροισήσεται ἀθροισήσεσθον ἀθροισήσεσθον ἀθροισησόμεθᾰ ἀθροισήσεσθε ἀθροισήσονται
optative ἀθροισησοίμην ἀθροισήσοιο ἀθροισήσοιτο ἀθροισήσοισθον ἀθροισησοίσθην ἀθροισησοίμεθᾰ ἀθροισήσοισθε ἀθροισήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀθροίσειν ἀθροίσεσθαι ἀθροισήσεσθαι
participle m ἀθροίσων ἀθροισόμενος ἀθροισησόμενος
f ἀθροίσουσᾰ ἀθροισομένη ἀθροισησομένη
n ἀθροῖσον ἀθροισόμενον ἀθροισησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἤθροισᾰ, ἠθροισᾰ́μην, ἠθροίσθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤθροισᾰ ἤθροισᾰς ἤθροισε(ν) ἠθροίσᾰτον ἠθροισᾰ́την ἠθροίσᾰμεν ἠθροίσᾰτε ἤθροισᾰν
subjunctive ἀθροίσω ἀθροίσῃς ἀθροίσῃ ἀθροίσητον ἀθροίσητον ἀθροίσωμεν ἀθροίσητε ἀθροίσωσῐ(ν)
optative ἀθροίσαιμῐ ἀθροίσειᾰς,
ἀθροίσαις		 ἀθροίσειε(ν),
ἀθροίσαι		 ἀθροίσαιτον ἀθροισαίτην ἀθροίσαιμεν ἀθροίσαιτε ἀθροίσειᾰν,
ἀθροίσαιεν
imperative   ἄθροισον ἀθροισᾰ́τω ἀθροίσᾰτον ἀθροισᾰ́των   ἀθροίσᾰτε ἀθροισᾰ́ντων
middle indicative ἠθροισᾰ́μην ἠθροίσω ἠθροίσᾰτο ἠθροίσᾰσθον ἠθροισᾰ́σθην ἠθροισᾰ́μεθᾰ ἠθροίσᾰσθε ἠθροίσᾰντο
subjunctive ἀθροίσωμαι ἀθροίσῃ ἀθροίσηται ἀθροίσησθον ἀθροίσησθον ἀθροισώμεθᾰ ἀθροίσησθε ἀθροίσωνται
optative ἀθροισαίμην ἀθροίσαιο ἀθροίσαιτο ἀθροίσαισθον ἀθροισαίσθην ἀθροισαίμεθᾰ ἀθροίσαισθε ἀθροίσαιντο
imperative   ἄθροισαι ἀθροισᾰ́σθω ἀθροίσᾰσθον ἀθροισᾰ́σθων   ἀθροίσᾰσθε ἀθροισᾰ́σθων
passive indicative ἠθροίσθην ἠθροίσθης ἠθροίσθη ἠθροίσθητον ἠθροισθήτην ἠθροίσθημεν ἠθροίσθητε ἠθροίσθησᾰν
subjunctive ἀθροισθῶ ἀθροισθῇς ἀθροισθῇ ἀθροισθῆτον ἀθροισθῆτον ἀθροισθῶμεν ἀθροισθῆτε ἀθροισθῶσῐ(ν)
optative ἀθροισθείην ἀθροισθείης ἀθροισθείη ἀθροισθεῖτον,
ἀθροισθείητον		 ἀθροισθείτην,
ἀθροισθειήτην		 ἀθροισθεῖμεν,
ἀθροισθείημεν		 ἀθροισθεῖτε,
ἀθροισθείητε		 ἀθροισθεῖεν,
ἀθροισθείησᾰν
imperative   ἀθροίσθητῐ ἀθροισθήτω ἀθροίσθητον ἀθροισθήτων   ἀθροίσθητε ἀθροισθέντων
active middle passive
infinitive ἀθροῖσαι ἀθροίσᾰσθαι ἀθροισθῆναι
participle m ἀθροίσᾱς ἀθροισᾰ́μενος ἀθροισθείς
f ἀθροίσᾱσᾰ ἀθροισᾰμένη ἀθροισθεῖσᾰ
n ἀθροῖσᾰν ἀθροισᾰ́μενον ἀθροισθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἤθροισμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative ἤθροισμαι ἤθροισαι ἤθροισται ἤθροισθον ἤθροισθον ἠθροίσμεθᾰ ἤθροισθε ἠθροίσᾰται
subjunctive ἠθροισμένος ὦ ἠθροισμένος ᾖς ἠθροισμένος ᾖ ἠθροισμένω ἦτον ἠθροισμένω ἦτον ἠθροισμένοι ὦμεν ἠθροισμένοι ἦτε ἠθροισμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἠθροισμένος εἴην ἠθροισμένος εἴης ἠθροισμένος εἴη ἠθροισμένω εἴητον/εἶτον ἠθροισμένω εἰήτην/εἴτην ἠθροισμένοι εἴημεν/εἶμεν ἠθροισμένοι εἴητε/εἶτε ἠθροισμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἤθροισο ἠθροίσθω ἤθροισθον ἠθροίσθων   ἤθροισθε ἠθροίσθων
middle/passive
infinitive ἠθροῖσθαι
participle m ἠθροισμένος
f ἠθροισμένη
n ἠθροισμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἠθροίσμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative ἠθροίσμην ἤθροισο ἤθροιστο ἤθροισθον ἠθροίσθην ἠθροίσμεθᾰ ἤθροισθε ἠθροίσᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future perfect: ἠθροίσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative ἠθροίσομαι ἠθροίσῃ,
ἠθροίσει		 ἠθροίσεται ἠθροίσεσθον ἠθροίσεσθον ἠθροισόμεθᾰ ἠθροίσεσθε ἠθροίσονται
optative ἠθροισοίμην ἠθροίσοιο ἠθροίσοιτο ἠθροίσοισθον ἠθροισοίσθην ἠθροισοίμεθᾰ ἠθροίσοισθε ἠθροίσοιντο
middle/passive
infinitive ἠθροίσεσθαι
participle m ἠθροισόμενος
f ἠθροισομένη
n ἠθροισόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms
  • ἄθροισις (áthroisis)
  • ἄθροισμα (áthroisma)
  • ἀθροισμός (athroismós)
  • ἀθροιστέον (athroistéon)
  • ἀθροιστικός (athroistikós)
  • προαθροίζω (proathroízō)
  • συναθροίζω (sunathroízō)

Descendants
  • Greek: αθροίζω (athroízo)

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.