لاحظ

Arabic

Etymology

Morphologically from the root ل ح ظ‎ (l-ḥ-ẓ).

Verb

لَاحَظَ • (lāḥaẓa) III, non-past يُلَاحِظُ‎‎ (yulāḥiẓu)

to notice

Conjugation

Conjugation of

لَاحَظَ

(form-III sound)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					مُلَاحَظَة‎ mulāḥaẓa
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُلَاحِظ‎ mulāḥiẓ
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُلَاحَظ‎ mulāḥaẓ
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	لَاحَظْتُ‎ lāḥaẓtu	لَاحَظْتَ‎ lāḥaẓta	لَاحَظَ lāḥaẓa	لَاحَظْتُمَا‎ lāḥaẓtumā	لَاحَظَا‎ lāḥaẓā	لَاحَظْنَا‎ lāḥaẓnā	لَاحَظْتُمْ‎ lāḥaẓtum	لَاحَظُوا‎ lāḥaẓū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	لَاحَظْتُ‎ lāḥaẓtu	لَاحَظْتِ‎ lāḥaẓti	لَاحَظَتْ‎ lāḥaẓat	لَاحَظْتُمَا‎ lāḥaẓtumā	لَاحَظَتَا‎ lāḥaẓatā	لَاحَظْنَا‎ lāḥaẓnā	لَاحَظْتُنَّ‎ lāḥaẓtunna	لَاحَظْنَ‎ lāḥaẓna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُلَاحِظُ‎ ʔulāḥiẓu	تُلَاحِظُ‎ tulāḥiẓu	يُلَاحِظُ‎ yulāḥiẓu	تُلَاحِظَانِ‎ tulāḥiẓāni	يُلَاحِظَانِ‎ yulāḥiẓāni	نُلَاحِظُ‎ nulāḥiẓu	تُلَاحِظُونَ‎ tulāḥiẓūna	يُلَاحِظُونَ‎ yulāḥiẓūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُلَاحِظُ‎ ʔulāḥiẓu	تُلَاحِظِينَ‎ tulāḥiẓīna	تُلَاحِظُ‎ tulāḥiẓu	تُلَاحِظَانِ‎ tulāḥiẓāni	تُلَاحِظَانِ‎ tulāḥiẓāni	نُلَاحِظُ‎ nulāḥiẓu	تُلَاحِظْنَ‎ tulāḥiẓna	يُلَاحِظْنَ‎ yulāḥiẓna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُلَاحِظَ‎ ʔulāḥiẓa	تُلَاحِظَ‎ tulāḥiẓa	يُلَاحِظَ‎ yulāḥiẓa	تُلَاحِظَا‎ tulāḥiẓā	يُلَاحِظَا‎ yulāḥiẓā	نُلَاحِظَ‎ nulāḥiẓa	تُلَاحِظُوا‎ tulāḥiẓū	يُلَاحِظُوا‎ yulāḥiẓū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُلَاحِظَ‎ ʔulāḥiẓa	تُلَاحِظِي‎ tulāḥiẓī	تُلَاحِظَ‎ tulāḥiẓa	تُلَاحِظَا‎ tulāḥiẓā	تُلَاحِظَا‎ tulāḥiẓā	نُلَاحِظَ‎ nulāḥiẓa	تُلَاحِظْنَ‎ tulāḥiẓna	يُلَاحِظْنَ‎ yulāḥiẓna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُلَاحِظْ‎ ʔulāḥiẓ	تُلَاحِظْ‎ tulāḥiẓ	يُلَاحِظْ‎ yulāḥiẓ	تُلَاحِظَا‎ tulāḥiẓā	يُلَاحِظَا‎ yulāḥiẓā	نُلَاحِظْ‎ nulāḥiẓ	تُلَاحِظُوا‎ tulāḥiẓū	يُلَاحِظُوا‎ yulāḥiẓū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُلَاحِظْ‎ ʔulāḥiẓ	تُلَاحِظِي‎ tulāḥiẓī	تُلَاحِظْ‎ tulāḥiẓ	تُلَاحِظَا‎ tulāḥiẓā	تُلَاحِظَا‎ tulāḥiẓā	نُلَاحِظْ‎ nulāḥiẓ	تُلَاحِظْنَ‎ tulāḥiẓna	يُلَاحِظْنَ‎ yulāḥiẓna
imperative الْأَمْر	m		لَاحِظْ lāḥiẓ		لَاحِظَا‎ lāḥiẓā			لَاحِظُوا‎ lāḥiẓū
imperative الْأَمْر	f		لَاحِظِي‎ lāḥiẓī		لَاحِظَا‎ lāḥiẓā			لَاحِظْنَ‎ lāḥiẓna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	لُوحِظْتُ‎ lūḥiẓtu	لُوحِظْتَ‎ lūḥiẓta	لُوحِظَ‎ lūḥiẓa	لُوحِظْتُمَا‎ lūḥiẓtumā	لُوحِظَا‎ lūḥiẓā	لُوحِظْنَا‎ lūḥiẓnā	لُوحِظْتُمْ‎ lūḥiẓtum	لُوحِظُوا‎ lūḥiẓū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	لُوحِظْتُ‎ lūḥiẓtu	لُوحِظْتِ‎ lūḥiẓti	لُوحِظَتْ‎ lūḥiẓat	لُوحِظْتُمَا‎ lūḥiẓtumā	لُوحِظَتَا‎ lūḥiẓatā	لُوحِظْنَا‎ lūḥiẓnā	لُوحِظْتُنَّ‎ lūḥiẓtunna	لُوحِظْنَ‎ lūḥiẓna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُلَاحَظُ‎ ʔulāḥaẓu	تُلَاحَظُ‎ tulāḥaẓu	يُلَاحَظُ‎ yulāḥaẓu	تُلَاحَظَانِ‎ tulāḥaẓāni	يُلَاحَظَانِ‎ yulāḥaẓāni	نُلَاحَظُ‎ nulāḥaẓu	تُلَاحَظُونَ‎ tulāḥaẓūna	يُلَاحَظُونَ‎ yulāḥaẓūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُلَاحَظُ‎ ʔulāḥaẓu	تُلَاحَظِينَ‎ tulāḥaẓīna	تُلَاحَظُ‎ tulāḥaẓu	تُلَاحَظَانِ‎ tulāḥaẓāni	تُلَاحَظَانِ‎ tulāḥaẓāni	نُلَاحَظُ‎ nulāḥaẓu	تُلَاحَظْنَ‎ tulāḥaẓna	يُلَاحَظْنَ‎ yulāḥaẓna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُلَاحَظَ‎ ʔulāḥaẓa	تُلَاحَظَ‎ tulāḥaẓa	يُلَاحَظَ‎ yulāḥaẓa	تُلَاحَظَا‎ tulāḥaẓā	يُلَاحَظَا‎ yulāḥaẓā	نُلَاحَظَ‎ nulāḥaẓa	تُلَاحَظُوا‎ tulāḥaẓū	يُلَاحَظُوا‎ yulāḥaẓū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُلَاحَظَ‎ ʔulāḥaẓa	تُلَاحَظِي‎ tulāḥaẓī	تُلَاحَظَ‎ tulāḥaẓa	تُلَاحَظَا‎ tulāḥaẓā	تُلَاحَظَا‎ tulāḥaẓā	نُلَاحَظَ‎ nulāḥaẓa	تُلَاحَظْنَ‎ tulāḥaẓna	يُلَاحَظْنَ‎ yulāḥaẓna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُلَاحَظْ‎ ʔulāḥaẓ	تُلَاحَظْ‎ tulāḥaẓ	يُلَاحَظْ‎ yulāḥaẓ	تُلَاحَظَا‎ tulāḥaẓā	يُلَاحَظَا‎ yulāḥaẓā	نُلَاحَظْ‎ nulāḥaẓ	تُلَاحَظُوا‎ tulāḥaẓū	يُلَاحَظُوا‎ yulāḥaẓū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُلَاحَظْ‎ ʔulāḥaẓ	تُلَاحَظِي‎ tulāḥaẓī	تُلَاحَظْ‎ tulāḥaẓ	تُلَاحَظَا‎ tulāḥaẓā	تُلَاحَظَا‎ tulāḥaẓā	نُلَاحَظْ‎ nulāḥaẓ	تُلَاحَظْنَ‎ tulāḥaẓna	يُلَاحَظْنَ‎ yulāḥaẓna

South Levantine Arabic

Root
ل ح ظ‎
2 terms

Etymology

Learned borrowing from Arabic لَاحَظَ‎ (lāḥaẓa).

Pronunciation

IPA^(key): /laː.ħazˤ/, [ˈlˤɑː.ħɑzˤ]
Audio (al-Lidd) (file)

Verb

لاحظ • (lāḥaẓ) (form III, non-past بلاحظ‎ (bilāḥeẓ))

to notice
Synonym: انتبه‎ (intabah)

Conjugation

Conjugation of لاحظ (lāḥaẓ)
		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
past	m	لاحظت (lāḥaẓt)	لاحظت (lāḥaẓt)	لاحظ (lāḥaẓ)	لاحظنا (lāḥaẓna)	لاحظتو (lāḥaẓtu)	لاحظو (lāḥaẓu)
past	f	لاحظت (lāḥaẓt)	لاحظتي (lāḥaẓti)	لاحظت (lāḥaẓat)	لاحظنا (lāḥaẓna)	لاحظتو (lāḥaẓtu)	لاحظو (lāḥaẓu)
present	m	بلاحظ (balāḥeẓ)	بتلاحظ (bitlāḥeẓ)	بلاحظ (bilāḥeẓ)	منلاحظ (minlāḥeẓ)	بتلاحظو (bitlāḥẓu)	بلاحظو (bilāḥẓu)
present	f	بلاحظ (balāḥeẓ)	بتلاحظي (bitlāḥẓi)	بتلاحظ (bitlāḥeẓ)	منلاحظ (minlāḥeẓ)	بتلاحظو (bitlāḥẓu)	بلاحظو (bilāḥẓu)
subjunctive	m	الاحظ (alāḥeẓ)	تلاحظ (tlāḥeẓ)	يلاحظ (ylāḥeẓ)	نلاحظ (nlāḥeẓ)	تلاحظو (tlāḥẓu)	يلاحظو (ylāḥẓu)
subjunctive	f	الاحظ (alāḥeẓ)	تلاحظي (tlāḥẓi)	تلاحظ (tlāḥeẓ)	نلاحظ (nlāḥeẓ)	تلاحظو (tlāḥẓu)	يلاحظو (ylāḥẓu)
imperative	m		لاحظ (lāḥeẓ)			لاحظو (lāḥẓu)
imperative	f		لاحظي (lāḥẓi)			لاحظو (lāḥẓu)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.