غيابي

Arabic
Root
غ ي ب (ḡ-y-b)

Etymology

Relative adjective (nisba) composed of غِيَاب (ḡiyāb, “absence”) +‎ ـِيّ (-iyy).

Pronunciation
  • IPA(key): /ɣi.jaː.bijj/

Adjective

غِيَابِيّ • (ḡiyābiyy) (feminine غِيَابِيَّة (ḡiyābiyya), masculine plural غِيَابِيُّونَ (ḡiyābiyyūna), feminine plural غِيَابِيَّات (ḡiyābiyyāt))

  1. (law) absential, in absentia
    Antonym: حُضُورِيّ (ḥuḍūriyy)
    حُكْم غِيَابِيّ ― ḥukm ḡiyābiyy ― in absentia sentence

Declension
Declension of adjective غِيَابِيّ (ḡiyābiyy)
Singular Masculine Feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
Indefinite Definite Indefinite Definite
Informal غِيَابِي
ḡiyābī		 الْغِيَابِي
al-ḡiyābī		 غِيَابِيَّة
ḡiyābiyya		 الْغِيَابِيَّة
al-ḡiyābiyya
Nominative غِيَابِيٌّ
ḡiyābiyyun		 الْغِيَابِيُّ
al-ḡiyābiyyu		 غِيَابِيَّةٌ
ḡiyābiyyatun		 الْغِيَابِيَّةُ
al-ḡiyābiyyatu
Accusative غِيَابِيًّا
ḡiyābiyyan		 الْغِيَابِيَّ
al-ḡiyābiyya		 غِيَابِيَّةً
ḡiyābiyyatan		 الْغِيَابِيَّةَ
al-ḡiyābiyyata
Genitive غِيَابِيٍّ
ḡiyābiyyin		 الْغِيَابِيِّ
al-ḡiyābiyyi		 غِيَابِيَّةٍ
ḡiyābiyyatin		 الْغِيَابِيَّةِ
al-ḡiyābiyyati
Dual Masculine Feminine
Indefinite Definite Indefinite Definite
Informal غِيَابِيَّيْن
ḡiyābiyyayn		 الْغِيَابِيَّيْن
al-ḡiyābiyyayn		 غِيَابِيَّتَيْن
ḡiyābiyyatayn		 الْغِيَابِيَّتَيْن
al-ḡiyābiyyatayn
Nominative غِيَابِيَّانِ
ḡiyābiyyāni		 الْغِيَابِيَّانِ
al-ḡiyābiyyāni		 غِيَابِيَّتَانِ
ḡiyābiyyatāni		 الْغِيَابِيَّتَانِ
al-ḡiyābiyyatāni
Accusative غِيَابِيَّيْنِ
ḡiyābiyyayni		 الْغِيَابِيَّيْنِ
al-ḡiyābiyyayni		 غِيَابِيَّتَيْنِ
ḡiyābiyyatayni		 الْغِيَابِيَّتَيْنِ
al-ḡiyābiyyatayni
Genitive غِيَابِيَّيْنِ
ḡiyābiyyayni		 الْغِيَابِيَّيْنِ
al-ḡiyābiyyayni		 غِيَابِيَّتَيْنِ
ḡiyābiyyatayni		 الْغِيَابِيَّتَيْنِ
al-ḡiyābiyyatayni
Plural Masculine Feminine
sound masculine plural sound feminine plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Informal غِيَابِيِّين
ḡiyābiyyīn		 الْغِيَابِيِّين
al-ḡiyābiyyīn		 غِيَابِيَّات
ḡiyābiyyāt		 الْغِيَابِيَّات
al-ḡiyābiyyāt
Nominative غِيَابِيُّونَ
ḡiyābiyyūna		 الْغِيَابِيُّونَ
al-ḡiyābiyyūna		 غِيَابِيَّاتٌ
ḡiyābiyyātun		 الْغِيَابِيَّاتُ
al-ḡiyābiyyātu
Accusative غِيَابِيِّينَ
ḡiyābiyyīna		 الْغِيَابِيِّينَ
al-ḡiyābiyyīna		 غِيَابِيَّاتٍ
ḡiyābiyyātin		 الْغِيَابِيَّاتِ
al-ḡiyābiyyāti
Genitive غِيَابِيِّينَ
ḡiyābiyyīna		 الْغِيَابِيِّينَ
al-ḡiyābiyyīna		 غِيَابِيَّاتٍ
ḡiyābiyyātin		 الْغِيَابِيَّاتِ
al-ḡiyābiyyāti

Descendants
  • → Ottoman Turkish: غیابی
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.