انطواء
Arabic
| Root |
|---|
| ط و ي (ṭ-w-y) |
Pronunciation
- IPA(key): /in.tˤi.waːʔ/
Noun
اِنْطِوَاء • (inṭiwāʔ) m
- verbal noun of اِنْطَوَى (inṭawā) (form VII)
- (psychology) introversion
Declension
Declension of noun اِنْطِوَاء (inṭiwāʔ)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | اِنْطِوَاء inṭiwāʔ |
الِانْطِوَاء al-inṭiwāʔ |
اِنْطِوَاء inṭiwāʔ |
| Nominative | اِنْطِوَاءٌ inṭiwāʔun |
الِانْطِوَاءُ al-inṭiwāʔu |
اِنْطِوَاءُ inṭiwāʔu |
| Accusative | اِنْطِوَاءً inṭiwāʔan |
الِانْطِوَاءَ al-inṭiwāʔa |
اِنْطِوَاءَ inṭiwāʔa |
| Genitive | اِنْطِوَاءٍ inṭiwāʔin |
الِانْطِوَاءِ al-inṭiwāʔi |
اِنْطِوَاءِ inṭiwāʔi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.