افسانه

See also: افسانہ

Ottoman Turkish

Etymology

Borrowed from Persian افسانه (afsâne, “tale, story, fable”).

Noun

افسانه • (efsane)

  1. tale, legend, myth, fable, any fictitious narrative told to excite wonder
    Synonyms: اسطوره (ustura), داستان (dastan), قصه (kıssa), مثل (masal)

Derived terms
  • افسانه و افسون (efsane vu efsun, “idle talk”)
  • افسانه گو (efsane gu, “storyteller”)
  • افسانه‌جو (efsanecu, “simpleton”)

Descendants
  • Turkish: efsane

Further reading

Persian

Alternative forms
  • فسانه (fasâne), افسان (afsân)

Etymology

Inherited from Middle Persian [Inscriptional Pahlavi needed] (ʾfsʾnk /⁠afsānag⁠/, “fable”).

Pronunciation
 
  • (Dari, formal) IPA(key): [ʔäf.sɑː.nǽ]
    • (Kabuli) IPA(key): [ʔäf.sɑː.nǽ]
    • (Hazaragi) IPA(key): [ʔäf.sɔː.nǽ]

Readings
Classical reading? afsāna
Dari reading? afsāna
Iranian reading? afsâne
Tajik reading? afsona

Noun
Dari افسانه
Iranian Persian
Tajik афсона

اَفْسانِه • (afsâne) (plural افسانه‌ها (afsâne-hâ))

  1. tale, story, fable, legend, myth
    هزار افسانه ― hezâr afsâne ― a thousand tales
    • c. 1650, Čandra Bhān, دیوان برهمن [The Brahman's divan]:
      به ایران می‌برد افسانه هندوستان بلبل
      be irân mi-barad afsâne-ye hendustân bolbol
      Nightingale, carry this tale of Hindustan to Iran
    • c. 1655, دبستان مذاهب [Dabistān-i Mazāhib]:
      مادر شت زرتشت به رمز و اشارات است از آنکه نزد عوام افسانه که در دور از عقل باشد شکوهمند است.
      mâdar-e šat zartošt be ramz va ešârât ast az ân-ke nazd-e 'avâm afsâne ke dar dur az 'aql bâšad šokuhmand ast.
      The essential ideas of the honorable Zoroaster are in riddles and allegories, since fables, though they may be removed from reason, seem splendid to the common folk.

Inflection
    Basic forms of افسانه (afsâne)
singular plural
bare افسانه
(afsâné)		 افسانه‌ها
(afsâne-hấ)
افسانه‌ا △
(afsâneấ)
definitive direct object افسانه را
(afsâné râ)
افسانه رو △
(afsâná ro)		 افسانه‌ها را
(afsâne-hấ râ)
افسانه‌ا رو △
(afsâneấ ro)
ezâfe افسانهٔ
(afsâné-ye)		 افسانه‌های
(afsâne-hấ-ye)
افسانه‌ای △
(afsâneấ-ye)
marked indefinite
or relative definite		 افسانه‌ای
(afsâné-i)		 افسانه‌هایی
(afsâne-hấ-yi)
افسانه‌ایی △
(afsâneấ-yi)
△ Colloquial.
    Possessive forms of افسانه (afsâne)
singular plural
1st person singular
(“my”)		 افسانه‌ام
(afsâné-am)
افسانم △
(afsânám)		 افسانه‌هایم
(afsâne-hấyam)
افسانه‌هام △
(afsâneấm)
2nd person singular
(“your”)		 افسانه‌ات
(afsâné-at)
افسانت △
(afsânát)		 افسانه‌هایت
(afsâne-hấyat)
افسانه‌هات △
(afsâneất)
3rd person singular
(“his, her, its”)		 افسانه‌اش
(afsâné-aš)
افسانش △
(afsânáš)		 افسانه‌هایش
(afsâne-hấyaš)
افسانه‌هاش △
(afsâneấš)
1st plural
(“our”)		 افسانه‌مان
(afsâné-(y)emân)
افسانه‌مون، افسانمون △
(afsânámun)		 افسانه‌هایمان
(afsâne-hấyemân)
افسانه‌هامون △
(afsâneấmun)
2nd plural
(“your”)		 افسانه‌تان
(afsâné-(y)etân)
افسانه‌تون، افسانتون △
(afsânátun)		 افسانه‌هایتان
(afsâne-hấyetân)
افسانه‌هاتون △
(afsâneấtun)
3rd plural
(“their”)		 افسانه‌شان
(afsâné-(y)ešân)
افسانه‌شون، افسانشون △
(afsânášun)		 افسانه‌هایشان
(afsâne-hấyešân)
افسانه‌هاشون △
(afsâneấšun)
△ Colloquial.

Derived terms
  • افسانه‌ای (afsâne-i)
  • افسانه‌جو (afsâne-ju)
  • افسانه‌پرداز (afsâne-pardâz)
  • افسانه‌گو (afsâne-gu)
  • افسانه‌گویی (afsâne-guyi)

Descendants

Proper noun

افسانه • (afsâne)

  1. a female given name, Afsaneh

References
  • Durkin-Meisterernst, Desmond (2004) “ʾfsʾng”, in A Dictionary of Manichaean Middle Persian and Parthian (Corpus Fontium Manichaeorum; 3.1), Turnhout: Brepols
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.