أتخم
Arabic
| Root |
|---|
| و خ م (w-ḵ-m) |
Etymology
Causative to تَخِمَ (taḵima, “to suffer indigestion”).
Conjugation
Conjugation of
أَتْخَمَ
(form-IV sound)| verbal noun الْمَصْدَر |
إِتْخَام ʔitḵām | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُتْخِم mutḵim | |||||||||||
| passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
مُتْخَم mutḵam | |||||||||||
| active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
| singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
| 1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
| past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | أَتْخَمْتُ ʔatḵamtu |
أَتْخَمْتَ ʔatḵamta |
ʔatḵama |
أَتْخَمْتُمَا ʔatḵamtumā |
أَتْخَمَا ʔatḵamā |
أَتْخَمْنَا ʔatḵamnā |
أَتْخَمْتُمْ ʔatḵamtum |
أَتْخَمُوا ʔatḵamū | |||
| f | أَتْخَمْتِ ʔatḵamti |
أَتْخَمَتْ ʔatḵamat |
أَتْخَمَتَا ʔatḵamatā |
أَتْخَمْتُنَّ ʔatḵamtunna |
أَتْخَمْنَ ʔatḵamna | |||||||
| non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔutḵimu |
تُتْخِمُ tutḵimu |
يُتْخِمُ yutḵimu |
تُتْخِمَانِ tutḵimāni |
يُتْخِمَانِ yutḵimāni |
نُتْخِمُ nutḵimu |
تُتْخِمُونَ tutḵimūna |
يُتْخِمُونَ yutḵimūna | |||
| f | تُتْخِمِينَ tutḵimīna |
تُتْخِمُ tutḵimu |
تُتْخِمَانِ tutḵimāni |
تُتْخِمْنَ tutḵimna |
يُتْخِمْنَ yutḵimna | |||||||
| subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔutḵima |
تُتْخِمَ tutḵima |
يُتْخِمَ yutḵima |
تُتْخِمَا tutḵimā |
يُتْخِمَا yutḵimā |
نُتْخِمَ nutḵima |
تُتْخِمُوا tutḵimū |
يُتْخِمُوا yutḵimū | |||
| f | تُتْخِمِي tutḵimī |
تُتْخِمَ tutḵima |
تُتْخِمَا tutḵimā |
تُتْخِمْنَ tutḵimna |
يُتْخِمْنَ yutḵimna | |||||||
| jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔutḵim |
تُتْخِمْ tutḵim |
يُتْخِمْ yutḵim |
تُتْخِمَا tutḵimā |
يُتْخِمَا yutḵimā |
نُتْخِمْ nutḵim |
تُتْخِمُوا tutḵimū |
يُتْخِمُوا yutḵimū | |||
| f | تُتْخِمِي tutḵimī |
تُتْخِمْ tutḵim |
تُتْخِمَا tutḵimā |
تُتْخِمْنَ tutḵimna |
يُتْخِمْنَ yutḵimna | |||||||
| imperative الْأَمْر |
m | ʔatḵim |
أَتْخِمَا ʔatḵimā |
أَتْخِمُوا ʔatḵimū |
||||||||
| f | أَتْخِمِي ʔatḵimī |
أَتْخِمْنَ ʔatḵimna | ||||||||||
| passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
| singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
| 1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
| past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | أُتْخِمْتُ ʔutḵimtu |
أُتْخِمْتَ ʔutḵimta |
ʔutḵima |
أُتْخِمْتُمَا ʔutḵimtumā |
أُتْخِمَا ʔutḵimā |
أُتْخِمْنَا ʔutḵimnā |
أُتْخِمْتُمْ ʔutḵimtum |
أُتْخِمُوا ʔutḵimū | |||
| f | أُتْخِمْتِ ʔutḵimti |
أُتْخِمَتْ ʔutḵimat |
أُتْخِمَتَا ʔutḵimatā |
أُتْخِمْتُنَّ ʔutḵimtunna |
أُتْخِمْنَ ʔutḵimna | |||||||
| non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔutḵamu |
تُتْخَمُ tutḵamu |
يُتْخَمُ yutḵamu |
تُتْخَمَانِ tutḵamāni |
يُتْخَمَانِ yutḵamāni |
نُتْخَمُ nutḵamu |
تُتْخَمُونَ tutḵamūna |
يُتْخَمُونَ yutḵamūna | |||
| f | تُتْخَمِينَ tutḵamīna |
تُتْخَمُ tutḵamu |
تُتْخَمَانِ tutḵamāni |
تُتْخَمْنَ tutḵamna |
يُتْخَمْنَ yutḵamna | |||||||
| subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔutḵama |
تُتْخَمَ tutḵama |
يُتْخَمَ yutḵama |
تُتْخَمَا tutḵamā |
يُتْخَمَا yutḵamā |
نُتْخَمَ nutḵama |
تُتْخَمُوا tutḵamū |
يُتْخَمُوا yutḵamū | |||
| f | تُتْخَمِي tutḵamī |
تُتْخَمَ tutḵama |
تُتْخَمَا tutḵamā |
تُتْخَمْنَ tutḵamna |
يُتْخَمْنَ yutḵamna | |||||||
| jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔutḵam |
تُتْخَمْ tutḵam |
يُتْخَمْ yutḵam |
تُتْخَمَا tutḵamā |
يُتْخَمَا yutḵamā |
نُتْخَمْ nutḵam |
تُتْخَمُوا tutḵamū |
يُتْخَمُوا yutḵamū | |||
| f | تُتْخَمِي tutḵamī |
تُتْخَمْ tutḵam |
تُتْخَمَا tutḵamā |
تُتْخَمْنَ tutḵamna |
يُتْخَمْنَ yutḵamna | |||||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.