פּלאַצן

Yiddish

Etymology

From Middle High German platzen, blatzen, from Old High German *blazzen, from Proto-Germanic *platjaną, *plat- (“to strike, beat”). Compare German platzen.

Verb

פּלאַצן • (platsn) (past participle געפּלאַצט (geplatst))

  1. to split, to crack, to burst, to explode

Conjugation
Conjugation of פּלאַצן
infinitive פּלאַצן
platsn
present participle פּלאַצנדיק
platsndik
past participle געפּלאַצט
geplatst
auxiliary האָבן
hobn
present איך פּלאַץ
ikh plats		 מיר פּלאַצן
mir platsn
דו פּלאַצסט
du platsst		 איר פּלאַצט
ir platst
ער פּלאַצט
er platst		 זיי פּלאַצן
zey platsn
imperative פּלאַץ (דו)
plats (du)		 פּלאַצט (איר)
platst (ir)
Composed forms
past איך האָב געפּלאַצט
ikh hob geplatst		 מיר האָבן געפּלאַצט
mir hobn geplatst
דו האָסט געפּלאַצט
du host geplatst		 איר האָט געפּלאַצט
ir hot geplatst
ער האָט געפּלאַצט
er hot geplatst		 זיי האָבן געפּלאַצט
zey hobn geplatst
pluperfect איך האָב געהאַט געפּלאַצט
ikh hob gehat geplatst		 מיר האָבן געהאַט געפּלאַצט
mir hobn gehat geplatst
דו האָסט געהאַט געפּלאַצט
du host gehat geplatst		 איר האָט געהאַט געפּלאַצט
ir hot gehat geplatst
ער האָט געהאַט געפּלאַצט
er hot gehat geplatst		 זיי האָבן געהאַט געפּלאַצט
zey hobn gehat geplatst
future איך וועל פּלאַצן
ikh vel platsn		 מיר וועלן פּלאַצן
mir veln platsn
דו וועסט פּלאַצן
du vest platsn		 איר וועט פּלאַצן
ir vet platsn
ער וועט פּלאַצן
er vet platsn		 זיי וועלן פּלאַצן
zey veln platsn
future perfect איך וועל האָבן געפּלאַצט
ikh vel hobn geplatst		 מיר וועלן האָבן געפּלאַצט
mir veln hobn geplatst
דו וועסט האָבן געפּלאַצט
du vest hobn geplatst		 איר וועט האָבן געפּלאַצט
ir vet hobn geplatst
ער וועט האָבן געפּלאַצט
er vet hobn geplatst		 זיי וועלן האָבן געפּלאַצט
zey veln hobn geplatst

Derived terms

Descendants
  • → English: plotz

Noun

פּלאַצן • (platsn) pl

  1. plural of פּלאַץ (plats)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.