מאָנען

Yiddish

Etymology

From Middle High German manen, from Old High German manōn, from Proto-Germanic *manōną. Compare German mahnen.

Verb

מאָנען • (monen) (past participle געמאָנט‎ (gemont))

  1. to call for
  2. to demand

Conjugation
Conjugation of מאָנען
infinitive מאָנען‎
monen
present participle מאָנענדיק‎
monendik
past participle געמאָנט‎
gemont
auxiliary האָבן‎
hobn
present איך מאָן‎
ikh mon		 מיר מאָנען‎
mir monen
דו מאָנסט‎
du monst		 איר מאָנט‎
ir mont
ער מאָנט‎
er mont		 זיי מאָנען‎
zey monen
imperative מאָן (דו)‎
mon (du)		 מאָנט (איר)‎
mont (ir)
Composed forms
past איך האָב געמאָנט
ikh hob gemont		 מיר האָבן געמאָנט
mir hobn gemont
דו האָסט געמאָנט
du host gemont		 איר האָט געמאָנט
ir hot gemont
ער האָט געמאָנט
er hot gemont		 זיי האָבן געמאָנט
zey hobn gemont
pluperfect איך האָב געהאַט געמאָנט
ikh hob gehat gemont		 מיר האָבן געהאַט געמאָנט
mir hobn gehat gemont
דו האָסט געהאַט געמאָנט
du host gehat gemont		 איר האָט געהאַט געמאָנט
ir hot gehat gemont
ער האָט געהאַט געמאָנט
er hot gehat gemont		 זיי האָבן געהאַט געמאָנט
zey hobn gehat gemont
future איך וועל מאָנען
ikh vel monen		 מיר וועלן מאָנען
mir veln monen
דו וועסט מאָנען
du vest monen		 איר וועט מאָנען
ir vet monen
ער וועט מאָנען
er vet monen		 זיי וועלן מאָנען
zey veln monen
future perfect איך וועל האָבן געמאָנט
ikh vel hobn gemont		 מיר וועלן האָבן געמאָנט
mir veln hobn gemont
דו וועסט האָבן געמאָנט
du vest hobn gemont		 איר וועט האָבן געמאָנט
ir vet hobn gemont
ער וועט האָבן געמאָנט
er vet hobn gemont		 זיי וועלן האָבן געמאָנט
zey veln hobn gemont
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.