זײַן

See also: זיין

Yiddish

Pronunciation
  • (YIVO, Litvish) IPA(key): /zaɪ̯n/
  • (Poylish) IPA(key): /zaːn/
  • (Ukrainish) IPA(key): /zan/

Etymology 1

From Old High German sīn, taken largely from Proto-Germanic *wesaną. Compare German sein, Dutch zijn.

Verb

זײַן • (zayn) (past participle געווען (geven))

  1. to be
Conjugation
Conjugation of זײַן
infinitive זײַן
zayn
present participle זײַענדיק
zayendik
past participle געווען
geven
auxiliary זײַן
zayn
present איך בין
ikh bin		 מיר זענען/זײַנען
mir zenen/zaynen
דו ביסט
du bist		 איר זענט/זײַט
ir zent/zayt
ער איז
er iz		 זיי זענען/זײַנען
zey zenen/zaynen
imperative זײַ (דו)
zay (du)		 זײַט (איר)
zayt (ir)
Composed forms
past איך בין געווען
ikh bin geven		 מיר זענען געווען
mir zenen geven
דו ביסט געווען
du bist geven		 איר זענט געווען
ir zent geven
ער איז געווען
er iz geven		 זיי זענען געווען
zey zenen geven
pluperfect איך בין געווען געווען
ikh bin geven geven		 מיר זענען געווען געווען
mir zenen geven geven
דו ביסט געווען געווען
du bist geven geven		 איר זענט געווען געווען
ir zent geven geven
ער איז געווען געווען
er iz geven geven		 זיי זענען געווען געווען
zey zenen geven geven
future איך וועל זײַן
ikh vel zayn		 מיר וועלן זײַן
mir veln zayn
דו וועסט זײַן
du vest zayn		 איר וועט זײַן
ir vet zayn
ער וועט זײַן
er vet zayn		 זיי וועלן זײַן
zey veln zayn
future perfect איך וועל זײַן געווען
ikh vel zayn geven		 מיר וועלן זײַן געווען
mir veln zayn geven
דו וועסט זײַן געווען
du vest zayn geven		 איר וועט זײַן געווען
ir vet zayn geven
ער וועט זײַן געווען
er vet zayn geven		 זיי וועלן זײַן געווען
zey veln zayn geven

Noun

זײַן • (zayn) n

  1. isness, existence, reality

Etymology 2

From Old High German sīn, from Proto-Germanic *sīnaz. Compare German sein, Dutch zijn.

Determiner

זײַן • (zayn)

  1. his (3rd person singular masculine)
  2. its (3rd person singular neuter)
Declension
Declension of זײַן
prepositive
case masculine neuter feminine plural
nominative זײַן
zayn		 זײַנע
zayne
accusative
dative
postpositive or nominalized
case masculine neuter feminine plural
nominative זײַנער
zayner		 זײַנס
zayns		 זײַנע
zayne		 זײַנע
zayne
accusative זײַנעם
zaynem
dative זײַנעם
zaynem		 זײַנער
zayner
See also
Yiddish possessive pronouns
person 1st 2nd 3rd m 3rd f 3rd n
singular מײַן (mayn) דײַן (dayn) זײַן (zayn) איר (ir) זײַן (zayn)
plural אונדזער (undzer) אײַער (ayer) זייער (zeyer)
interrogative וועמענס (vemens)
See also the personal pronouns.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.