דינען

Yiddish

Etymology

From Old High German dionōn, from Proto-Germanic *þeunōną.

Verb

דינען • (dinen) (past participle געדינט‎ (gedint))

  1. serve (to work for)
  2. serve (to be useful)
  3. worship

Conjugation
Conjugation of דינען
infinitive דינען
dinen
present participle דינענדיק‎
dinendik
past participle געדינט‎
gedint
auxiliary האָבן‎
hobn
present איך דין‎
ikh din		 מיר דינען
mir dinen
דו דינסט‎
du dinst		 איר דינט‎
ir dint
ער דינט‎
er dint		 זיי דינען
zey dinen
imperative דין (דו)‎
din (du)		 דינט (איר)‎
dint (ir)
Composed forms
past איך האָב געדינט
ikh hob gedint		 מיר האָבן געדינט
mir hobn gedint
דו האָסט געדינט
du host gedint		 איר האָט געדינט
ir hot gedint
ער האָט געדינט
er hot gedint		 זיי האָבן געדינט
zey hobn gedint
pluperfect איך האָב געהאַט געדינט
ikh hob gehat gedint		 מיר האָבן געהאַט געדינט
mir hobn gehat gedint
דו האָסט געהאַט געדינט
du host gehat gedint		 איר האָט געהאַט געדינט
ir hot gehat gedint
ער האָט געהאַט געדינט
er hot gehat gedint		 זיי האָבן געהאַט געדינט
zey hobn gehat gedint
future איך וועל דינען
ikh vel dinen		 מיר וועלן דינען
mir veln dinen
דו וועסט דינען
du vest dinen		 איר וועט דינען
ir vet dinen
ער וועט דינען
er vet dinen		 זיי וועלן דינען
zey veln dinen
future perfect איך וועל האָבן געדינט
ikh vel hobn gedint		 מיר וועלן האָבן געדינט
mir veln hobn gedint
דו וועסט האָבן געדינט
du vest hobn gedint		 איר וועט האָבן געדינט
ir vet hobn gedint
ער וועט האָבן געדינט
er vet hobn gedint		 זיי וועלן האָבן געדינט
zey veln hobn gedint
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.