կռածոյ
Old Armenian
Etymology
կռեմ (kṙem) + -ածոյ (-acoy)
Adjective
կռածոյ • (kṙacoy)
Declension
i-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | կռածոյ (kṙacoy) | կռածոյք (kṙacoykʻ) | |
| genitive | կռածոյի (kṙacoyi) | կռածոյից (kṙacoyicʻ) | |
| dative | կռածոյի (kṙacoyi) | կռածոյից (kṙacoyicʻ) | |
| accusative | կռածոյ (kṙacoy) | կռածոյս (kṙacoys) | |
| ablative | կռածոյէ (kṙacoyē) | կռածոյից (kṙacoyicʻ) | |
| instrumental | կռածոյիւ (kṙacoyiw) | կռածոյիւք (kṙacoyiwkʻ) | |
| locative | կռածոյի (kṙacoyi) | կռածոյս (kṙacoys) |
Descendants
- Armenian: կռածո (kṙaco)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “կռածոյ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.