τεθεραπευκώς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.tʰe.ra.peu̯.kɔ̌ːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te.tʰe.ra.pewˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /te.θe.ra.peɸˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /te.θe.ra.pefˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /te.θe.ra.pefˈkos/

Participle

τεθερᾰπευκώς • (tetherapeukṓs) m (feminine τεθερᾰπευκυῖᾰ, neuter τεθερᾰπευκός); first/third declension

perfect active participle of θερᾰπεύω (therapeúō)

Declension

First and third declension of τεθερᾰπευκώς; τεθερᾰπευκυῖᾰ; τεθερᾰπευκός (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	τεθερᾰπευκώς tetherapeukṓs	τεθερᾰπευκυῖᾰ tetherapeukuîa	τεθερᾰπευκός tetherapeukós	τεθερᾰπευκότε tetherapeukóte	τεθερᾰπευκυίᾱ tetherapeukuíā	τεθερᾰπευκότε tetherapeukóte	τεθερᾰπευκότες tetherapeukótes	τεθερᾰπευκυῖαι tetherapeukuîai	τεθερᾰπευκότᾰ tetherapeukóta
Genitive	τεθερᾰπευκότος tetherapeukótos	τεθερᾰπευκυίᾱς tetherapeukuíās	τεθερᾰπευκότος tetherapeukótos	τεθερᾰπευκότοιν tetherapeukótoin	τεθερᾰπευκυίαιν tetherapeukuíain	τεθερᾰπευκότοιν tetherapeukótoin	τεθερᾰπευκότων tetherapeukótōn	τεθερᾰπευκυιῶν tetherapeukuiôn	τεθερᾰπευκότων tetherapeukótōn
Dative	τεθερᾰπευκότῐ tetherapeukóti	τεθερᾰπευκυίᾳ tetherapeukuíāi	τεθερᾰπευκότῐ tetherapeukóti	τεθερᾰπευκότοιν tetherapeukótoin	τεθερᾰπευκυίαιν tetherapeukuíain	τεθερᾰπευκότοιν tetherapeukótoin	τεθερᾰπευκόσῐ / τεθερᾰπευκόσῐν tetherapeukósi(n)	τεθερᾰπευκυίαις tetherapeukuíais	τεθερᾰπευκόσῐ / τεθερᾰπευκόσῐν tetherapeukósi(n)
Accusative	τεθερᾰπευκότᾰ tetherapeukóta	τεθερᾰπευκυῖᾰν tetherapeukuîan	τεθερᾰπευκός tetherapeukós	τεθερᾰπευκότε tetherapeukóte	τεθερᾰπευκυίᾱ tetherapeukuíā	τεθερᾰπευκότε tetherapeukóte	τεθερᾰπευκότᾰς tetherapeukótas	τεθερᾰπευκυίᾱς tetherapeukuíās	τεθερᾰπευκότᾰ tetherapeukóta
Vocative	τεθερᾰπευκώς tetherapeukṓs	τεθερᾰπευκυῖᾰ tetherapeukuîa	τεθερᾰπευκός tetherapeukós	τεθερᾰπευκότε tetherapeukóte	τεθερᾰπευκυίᾱ tetherapeukuíā	τεθερᾰπευκότε tetherapeukóte	τεθερᾰπευκότες tetherapeukótes	τεθερᾰπευκυῖαι tetherapeukuîai	τεθερᾰπευκότᾰ tetherapeukóta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	τεθερᾰπευκότως tetherapeukótōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster -ts. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster -ts.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.