σωμάτινος

Ancient Greek

Etymology

From σῶμα (sôma, “body”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sɔː.má.ti.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /soˈma.ti.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /soˈma.ti.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /soˈma.ti.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /soˈma.ti.nos/

Adjective

σωμᾰ́τῐνος • (sōmátinos) m (feminine σωμᾰτῐ́νη, neuter σωμᾰ́τῐνον); first/second declension

of or for the body, bodily
corporeal, somatic

Inflection

First and second declension of σωμᾰ́τῐνος; σωμᾰτῐ́νη; σωμᾰ́τῐνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σωμᾰ́τῐνος sōmátinos	σωμᾰτῐ́νη sōmatínē	σωμᾰ́τῐνον sōmátinon	σωμᾰτῐ́νω sōmatínō	σωμᾰτῐ́νᾱ sōmatínā	σωμᾰτῐ́νω sōmatínō	σωμᾰ́τῐνοι sōmátinoi	σωμᾰ́τῐναι sōmátinai	σωμᾰ́τῐνᾰ sōmátina
Genitive	σωμᾰτῐ́νου sōmatínou	σωμᾰτῐ́νης sōmatínēs	σωμᾰτῐ́νου sōmatínou	σωμᾰτῐ́νοιν sōmatínoin	σωμᾰτῐ́ναιν sōmatínain	σωμᾰτῐ́νοιν sōmatínoin	σωμᾰτῐ́νων sōmatínōn	σωμᾰτῐ́νων sōmatínōn	σωμᾰτῐ́νων sōmatínōn
Dative	σωμᾰτῐ́νῳ sōmatínōi	σωμᾰτῐ́νῃ sōmatínēi	σωμᾰτῐ́νῳ sōmatínōi	σωμᾰτῐ́νοιν sōmatínoin	σωμᾰτῐ́ναιν sōmatínain	σωμᾰτῐ́νοιν sōmatínoin	σωμᾰτῐ́νοις sōmatínois	σωμᾰτῐ́ναις sōmatínais	σωμᾰτῐ́νοις sōmatínois
Accusative	σωμᾰ́τῐνον sōmátinon	σωμᾰτῐ́νην sōmatínēn	σωμᾰ́τῐνον sōmátinon	σωμᾰτῐ́νω sōmatínō	σωμᾰτῐ́νᾱ sōmatínā	σωμᾰτῐ́νω sōmatínō	σωμᾰτῐ́νους sōmatínous	σωμᾰτῐ́νᾱς sōmatínās	σωμᾰ́τῐνᾰ sōmátina
Vocative	σωμᾰ́τῐνε sōmátine	σωμᾰτῐ́νη sōmatínē	σωμᾰ́τῐνον sōmátinon	σωμᾰτῐ́νω sōmatínō	σωμᾰτῐ́νᾱ sōmatínā	σωμᾰτῐ́νω sōmatínō	σωμᾰ́τῐνοι sōmátinoi	σωμᾰ́τῐναι sōmátinai	σωμᾰ́τῐνᾰ sōmátina
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	σωμᾰτῐ́νως sōmatínōs			σωμᾰτῐνώτερος sōmatinṓteros			σωμᾰτῐνώτᾰτος sōmatinṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.