στυράκινος

Ancient Greek

Etymology

From στύραξ (stúrax, “storax”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sty.rá.ki.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /styˈra.ki.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /styˈra.ci.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /styˈra.ci.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /stiˈra.ci.nos/

Adjective

στῠράκῐνος • (sturákinos) m (feminine στῠρᾰκίνη, neuter στῠράκῐνον); first/second declension

made of storax

Inflection

First and second declension of στῠρᾰ́κῐνος; στῠρᾰκῐ́νη; στῠρᾰ́κῐνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	στῠρᾰ́κῐνος sturákinos	στῠρᾰκῐ́νη sturakínē	στῠρᾰ́κῐνον sturákinon	στῠρᾰκῐ́νω sturakínō	στῠρᾰκῐ́νᾱ sturakínā	στῠρᾰκῐ́νω sturakínō	στῠρᾰ́κῐνοι sturákinoi	στῠρᾰ́κῐναι sturákinai	στῠρᾰ́κῐνᾰ sturákina
Genitive	στῠρᾰκῐ́νου sturakínou	στῠρᾰκῐ́νης sturakínēs	στῠρᾰκῐ́νου sturakínou	στῠρᾰκῐ́νοιν sturakínoin	στῠρᾰκῐ́ναιν sturakínain	στῠρᾰκῐ́νοιν sturakínoin	στῠρᾰκῐ́νων sturakínōn	στῠρᾰκῐ́νων sturakínōn	στῠρᾰκῐ́νων sturakínōn
Dative	στῠρᾰκῐ́νῳ sturakínōi	στῠρᾰκῐ́νῃ sturakínēi	στῠρᾰκῐ́νῳ sturakínōi	στῠρᾰκῐ́νοιν sturakínoin	στῠρᾰκῐ́ναιν sturakínain	στῠρᾰκῐ́νοιν sturakínoin	στῠρᾰκῐ́νοις sturakínois	στῠρᾰκῐ́ναις sturakínais	στῠρᾰκῐ́νοις sturakínois
Accusative	στῠρᾰ́κῐνον sturákinon	στῠρᾰκῐ́νην sturakínēn	στῠρᾰ́κῐνον sturákinon	στῠρᾰκῐ́νω sturakínō	στῠρᾰκῐ́νᾱ sturakínā	στῠρᾰκῐ́νω sturakínō	στῠρᾰκῐ́νους sturakínous	στῠρᾰκῐ́νᾱς sturakínās	στῠρᾰ́κῐνᾰ sturákina
Vocative	στῠρᾰ́κῐνε sturákine	στῠρᾰκῐ́νη sturakínē	στῠρᾰ́κῐνον sturákinon	στῠρᾰκῐ́νω sturakínō	στῠρᾰκῐ́νᾱ sturakínā	στῠρᾰκῐ́νω sturakínō	στῠρᾰ́κῐνοι sturákinoi	στῠρᾰ́κῐναι sturákinai	στῠρᾰ́κῐνᾰ sturákina
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	στῠρᾰκῐ́νως sturakínōs			στῠρᾰκῐνώτερος sturakinṓteros			στῠρᾰκῐνώτᾰτος sturakinṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.