σηπτικός

Ancient Greek

Etymology

From σήπω (sḗpō, “make rotten”) +‎ -τῐκός (-tikós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sɛːp.ti.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /se̝p.tiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /sip.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sip.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sip.tiˈkos/

Adjective

σηπτῐκός • (sēptikós) m (feminine σηπτῐκή, neuter σηπτῐκόν); first/second declension

putrefactive, septic
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 8.29,3
- 36 BCE – 30 BCE, Diodorus Siculus, Historical Library 492.49

Inflection

First and second declension of σηπτῐκός; σηπτῐκή; σηπτῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σηπτῐκός sēptikós	σηπτῐκή sēptikḗ	σηπτῐκόν sēptikón	σηπτῐκώ sēptikṓ	σηπτῐκᾱ́ sēptikā́	σηπτῐκώ sēptikṓ	σηπτῐκοί sēptikoí	σηπτῐκαί sēptikaí	σηπτῐκᾰ́ sēptiká
Genitive	σηπτῐκοῦ sēptikoû	σηπτῐκῆς sēptikês	σηπτῐκοῦ sēptikoû	σηπτῐκοῖν sēptikoîn	σηπτῐκαῖν sēptikaîn	σηπτῐκοῖν sēptikoîn	σηπτῐκῶν sēptikôn	σηπτῐκῶν sēptikôn	σηπτῐκῶν sēptikôn
Dative	σηπτῐκῷ sēptikôi	σηπτῐκῇ sēptikêi	σηπτῐκῷ sēptikôi	σηπτῐκοῖν sēptikoîn	σηπτῐκαῖν sēptikaîn	σηπτῐκοῖν sēptikoîn	σηπτῐκοῖς sēptikoîs	σηπτῐκαῖς sēptikaîs	σηπτῐκοῖς sēptikoîs
Accusative	σηπτῐκόν sēptikón	σηπτῐκήν sēptikḗn	σηπτῐκόν sēptikón	σηπτῐκώ sēptikṓ	σηπτῐκᾱ́ sēptikā́	σηπτῐκώ sēptikṓ	σηπτῐκούς sēptikoús	σηπτῐκᾱ́ς sēptikā́s	σηπτῐκᾰ́ sēptiká
Vocative	σηπτῐκέ sēptiké	σηπτῐκή sēptikḗ	σηπτῐκόν sēptikón	σηπτῐκώ sēptikṓ	σηπτῐκᾱ́ sēptikā́	σηπτῐκώ sēptikṓ	σηπτῐκοί sēptikoí	σηπτῐκαί sēptikaí	σηπτῐκᾰ́ sēptiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	σηπτῐκῶς sēptikôs			σηπτῐκώτερος sēptikṓteros			σηπτῐκώτᾰτος sēptikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

σηπτήριον (sēptḗrion)

Descendants

→ Latin: sēpticus

References

“σηπτικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
σηπτικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Adjective

σηπτικός • (siptikós) m (feminine σηπτική, neuter σηπτικό)

septic

Declension

Declension of σηπτικός

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σηπτικός •	σηπτική •	σηπτικό •	σηπτικοί •	σηπτικές •	σηπτικά •
genitive	σηπτικού •	σηπτικής •	σηπτικού •	σηπτικών •	σηπτικών •	σηπτικών •
accusative	σηπτικό •	σηπτική •	σηπτικό •	σηπτικούς •	σηπτικές •	σηπτικά •
vocative	σηπτικέ •	σηπτική •	σηπτικό •	σηπτικοί •	σηπτικές •	σηπτικά •

Derived terms

σηπτική δεξαμενή f (siptikí dexamení, “septic tank”)

Related terms

see: ασηψία f (asipsía, “asepsis”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.