προσγίγνομαι

Ancient Greek

Alternative forms
  • προσγῑ́νομαι (prosgī́nomai) — Ionic, Koine

Etymology

προσ- (pros-) +‎ γίγνομαι (gígnomai)

Pronunciation
 

Verb

προσγίγνομαι • (prosgígnomai)

  1. to come or go to
  2. to attach oneself to
  3. to be added, accrue
  4. to happen to

Conjugation
   Present: προσγίγνομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative προσγίγνομαι προσγίγνῃ,
προσγίγνει		 προσγίγνεται προσγίγνεσθον προσγίγνεσθον προσγιγνόμεθᾰ προσγίγνεσθε προσγίγνονται
subjunctive προσγίγνωμαι προσγίγνῃ προσγίγνηται προσγίγνησθον προσγίγνησθον προσγιγνώμεθᾰ προσγίγνησθε προσγίγνωνται
optative προσγιγνοίμην προσγίγνοιο προσγίγνοιτο προσγίγνοισθον προσγιγνοίσθην προσγιγνοίμεθᾰ προσγίγνοισθε προσγίγνοιντο
imperative   προσγίγνου προσγιγνέσθω προσγίγνεσθον προσγιγνέσθων   προσγίγνεσθε προσγιγνέσθων
infinitive προσγίγνεσθαι
participle m προσγιγνόμενος
f προσγιγνομένη
n προσγιγνόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσεγιγνόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative προσεγιγνόμην προσεγίγνου προσεγίγνετο προσεγίγνεσθον προσεγιγνέσθην προσεγιγνόμεθᾰ προσεγίγνεσθε προσεγίγνοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προσγενήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative προσγενήσομαι προσγενήσῃ,
προσγενήσει		 προσγενήσεται προσγενήσεσθον προσγενήσεσθον προσγενησόμεθᾰ προσγενήσεσθε προσγενήσονται
optative προσγενησοίμην προσγενήσοιο προσγενήσοιτο προσγενήσοισθον προσγενησοίσθην προσγενησοίμεθᾰ προσγενήσοισθε προσγενήσοιντο
middle
infinitive προσγενήσεσθαι
participle m προσγενησόμενος
f προσγενησομένη
n προσγενησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσεγενόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative προσεγενόμην προσεγένου προσεγένετο προσεγένεσθον προσεγενέσθην προσεγενόμεθᾰ προσεγένεσθε προσεγένοντο
subjunctive προσγένωμαι προσγένῃ προσγένηται προσγένησθον προσγένησθον προσγενώμεθᾰ προσγένησθε προσγένωνται
optative προσγενοίμην προσγένοιο προσγένοιτο προσγένοισθον προσγενοίσθην προσγενοίμεθᾰ προσγένοισθε προσγένοιντο
imperative   προσγενοῦ προσγενέσθω προσγένεσθον προσγενέσθων   προσγένεσθε προσγενέσθων
middle
infinitive προσγενέσθαι
participle m προσγενόμενος
f προσγενομένη
n προσγενόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: προσγέγονᾰ, προσγεγένημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσγέγονᾰ προσγέγονᾰς προσγέγονε(ν) προσγεγόνᾰτον προσγεγόνᾰτον προσγεγόνᾰμεν προσγεγόνᾰτε προσγεγόνᾱσῐ(ν)
subjunctive προσγεγόνω προσγεγόνῃς προσγεγόνῃ προσγεγόνητον προσγεγόνητον προσγεγόνωμεν προσγεγόνητε προσγεγόνωσῐ(ν)
optative προσγεγόνοιμῐ,
προσγεγονοίην		 προσγεγόνοις,
προσγεγονοίης		 προσγεγόνοι,
προσγεγονοίη		 προσγεγόνοιτον προσγεγονοίτην προσγεγόνοιμεν προσγεγόνοιτε προσγεγόνοιεν
imperative   προσγέγονε προσγεγονέτω προσγεγόνετον προσγεγονέτων   προσγεγόνετε προσγεγονόντων
middle/
passive		 indicative προσγεγένημαι προσγεγένησαι προσγεγένηται προσγεγένησθον προσγεγένησθον προσγεγενήμεθᾰ προσγεγένησθε προσγεγένηνται
subjunctive προσγεγενημένος ὦ προσγεγενημένος ᾖς προσγεγενημένος ᾖ προσγεγενημένω ἦτον προσγεγενημένω ἦτον προσγεγενημένοι ὦμεν προσγεγενημένοι ἦτε προσγεγενημένοι ὦσῐ(ν)
optative προσγεγενημένος εἴην προσγεγενημένος εἴης προσγεγενημένος εἴη προσγεγενημένω εἴητον/εἶτον προσγεγενημένω εἰήτην/εἴτην προσγεγενημένοι εἴημεν/εἶμεν προσγεγενημένοι εἴητε/εἶτε προσγεγενημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   προσγεγένησο προσγεγενήσθω προσγεγένησθον προσγεγενήσθων   προσγεγένησθε προσγεγενήσθων
active middle/passive
infinitive προσγεγονέναι προσγεγενῆσθαι
participle m προσγεγονώς προσγεγενημένος
f προσγεγονυῖᾰ προσγεγενημένη
n προσγεγονός προσγεγενημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms
  • πρόσγονος (prósgonos)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.