προσήκων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.sɛ̌ː.kɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈse̝.kon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈsi.kon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈsi.kon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈsi.kon/

Participle

προσήκων • (prosḗkōn) m (feminine προσήκουσᾰ, neuter προσῆκον); first/third declension

present active participle of προσήκω (prosḗkō)

Adjective

προσήκων • (prosḗkōn) m (feminine προσήκουσᾰ, neuter προσῆκον); first/third declension

belonging to, one's own
fitting, befitting, beseeming, proper, meet
related, akin
(nominalized, in the plural) one's relations
concerning

Declension

First and third declension of προσήκων; προσήκουσᾰ; προσῆκον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	προσήκων prosḗkōn	προσήκουσᾰ prosḗkousa	προσῆκον prosêkon	προσήκοντε prosḗkonte	προσηκούσᾱ prosēkoúsā	προσήκοντε prosḗkonte	προσήκοντες prosḗkontes	προσήκουσαι prosḗkousai	προσήκοντᾰ prosḗkonta
Genitive	προσήκοντος prosḗkontos	προσηκούσης prosēkoúsēs	προσήκοντος prosḗkontos	προσηκόντοιν prosēkóntoin	προσηκούσαιν prosēkoúsain	προσηκόντοιν prosēkóntoin	προσηκόντων prosēkóntōn	προσηκουσῶν prosēkousôn	προσηκόντων prosēkóntōn
Dative	προσήκοντῐ prosḗkonti	προσηκούσῃ prosēkoúsēi	προσήκοντῐ prosḗkonti	προσηκόντοιν prosēkóntoin	προσηκούσαιν prosēkoúsain	προσηκόντοιν prosēkóntoin	προσήκουσῐ / προσήκουσῐν prosḗkousi(n)	προσηκούσαις prosēkoúsais	προσήκουσῐ / προσήκουσῐν prosḗkousi(n)
Accusative	προσήκοντᾰ prosḗkonta	προσήκουσᾰν prosḗkousan	προσῆκον prosêkon	προσήκοντε prosḗkonte	προσηκούσᾱ prosēkoúsā	προσήκοντε prosḗkonte	προσήκοντᾰς prosḗkontas	προσηκούσᾱς prosēkoúsās	προσήκοντᾰ prosḗkonta
Vocative	προσήκων prosḗkōn	προσήκουσᾰ prosḗkousa	προσῆκον prosêkon	προσήκοντε prosḗkonte	προσηκούσᾱ prosēkoúsā	προσήκοντε prosḗkonte	προσήκοντες prosḗkontes	προσήκουσαι prosḗkousai	προσήκοντᾰ prosḗkonta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	προσηκόντως prosēkóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.