προκαταλύω

Ancient Greek

Etymology

From προ- (pro-, “before”) +‎ καταλῡ́ω (katalū́ō, “destroy”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ka.ta.ly̌ː.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.ka.taˈly.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.ka.taˈly.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.ka.taˈly.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.ka.taˈli.o/

Verb

προκᾰτᾰλῡ́ω • (prokatalū́ō)

to break up, annul beforehand

Conjugation

Present: προκᾰτᾰλῡ́ω, προκᾰτᾰλῡ́ομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰτᾰλῡ́ω	προκᾰτᾰλῡ́εις	προκᾰτᾰλῡ́ει	προκᾰτᾰλῡ́ετον	προκᾰτᾰλῡ́ετον	προκᾰτᾰλῡ́ομεν	προκᾰτᾰλῡ́ετε	προκᾰτᾰλῡ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	προκᾰτᾰλῡ́ω	προκᾰτᾰλῡ́ῃς	προκᾰτᾰλῡ́ῃ	προκᾰτᾰλῡ́ητον	προκᾰτᾰλῡ́ητον	προκᾰτᾰλῡ́ωμεν	προκᾰτᾰλῡ́ητε	προκᾰτᾰλῡ́ωσῐ(ν)
	optative	προκᾰτᾰλῡ́οιμῐ	προκᾰτᾰλῡ́οις	προκᾰτᾰλῡ́οι	προκᾰτᾰλῡ́οιτον	προκᾰτᾰλῡοίτην	προκᾰτᾰλῡ́οιμεν	προκᾰτᾰλῡ́οιτε	προκᾰτᾰλῡ́οιεν
	imperative		προκᾰτᾰ́λῡε	προκᾰτᾰλῡέτω	προκᾰτᾰλῡ́ετον	προκᾰτᾰλῡέτων		προκᾰτᾰλῡ́ετε	προκᾰτᾰλῡόντων
middle/ passive	indicative	προκᾰτᾰλῡ́ομαι	προκᾰτᾰλῡ́ῃ, προκᾰτᾰλῡ́ει	προκᾰτᾰλῡ́εται	προκᾰτᾰλῡ́εσθον	προκᾰτᾰλῡ́εσθον	προκᾰτᾰλῡόμεθᾰ	προκᾰτᾰλῡ́εσθε	προκᾰτᾰλῡ́ονται
	subjunctive	προκᾰτᾰλῡ́ωμαι	προκᾰτᾰλῡ́ῃ	προκᾰτᾰλῡ́ηται	προκᾰτᾰλῡ́ησθον	προκᾰτᾰλῡ́ησθον	προκᾰτᾰλῡώμεθᾰ	προκᾰτᾰλῡ́ησθε	προκᾰτᾰλῡ́ωνται
	optative	προκᾰτᾰλῡοίμην	προκᾰτᾰλῡ́οιο	προκᾰτᾰλῡ́οιτο	προκᾰτᾰλῡ́οισθον	προκᾰτᾰλῡοίσθην	προκᾰτᾰλῡοίμεθᾰ	προκᾰτᾰλῡ́οισθε	προκᾰτᾰλῡ́οιντο
	imperative		προκᾰτᾰλῡ́ου	προκᾰτᾰλῡέσθω	προκᾰτᾰλῡ́εσθον	προκᾰτᾰλῡέσθων		προκᾰτᾰλῡ́εσθε	προκᾰτᾰλῡέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προκᾰτᾰλῡ́ειν				προκᾰτᾰλῡ́εσθαι
participle	m	προκᾰτᾰλῡ́ων				προκᾰτᾰλῡόμενος
	f	προκᾰτᾰλῡ́ουσᾰ				προκᾰτᾰλῡομένη
	n	προκᾰτᾰλῦον				προκᾰτᾰλῡόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: προκᾰτέλῡον, προκᾰτελῡόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰτέλῡον	προκᾰτέλῡες	προκᾰτέλῡε(ν)	προκᾰτελῡ́ετον	προκᾰτελῡέτην	προκᾰτελῡ́ομεν	προκᾰτελῡ́ετε	προκᾰτέλῡον
middle/ passive	indicative	προκᾰτελῡόμην	προκᾰτελῡ́ου	προκᾰτελῡ́ετο	προκᾰτελῡ́εσθον	προκᾰτελῡέσθην	προκᾰτελῡόμεθᾰ	προκᾰτελῡ́εσθε	προκᾰτελῡ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: προκᾰτᾰλῡ́σω, προκᾰτᾰλῡ́σομαι, προκᾰτᾰλῠθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰτᾰλῡ́σω	προκᾰτᾰλῡ́σεις	προκᾰτᾰλῡ́σει	προκᾰτᾰλῡ́σετον	προκᾰτᾰλῡ́σετον	προκᾰτᾰλῡ́σομεν	προκᾰτᾰλῡ́σετε	προκᾰτᾰλῡ́σουσῐ(ν)
active	optative	προκᾰτᾰλῡ́σοιμῐ	προκᾰτᾰλῡ́σοις	προκᾰτᾰλῡ́σοι	προκᾰτᾰλῡ́σοιτον	προκᾰτᾰλῡσοίτην	προκᾰτᾰλῡ́σοιμεν	προκᾰτᾰλῡ́σοιτε	προκᾰτᾰλῡ́σοιεν
middle	indicative	προκᾰτᾰλῡ́σομαι	προκᾰτᾰλῡ́σῃ, προκᾰτᾰλῡ́σει	προκᾰτᾰλῡ́σεται	προκᾰτᾰλῡ́σεσθον	προκᾰτᾰλῡ́σεσθον	προκᾰτᾰλῡσόμεθᾰ	προκᾰτᾰλῡ́σεσθε	προκᾰτᾰλῡ́σονται
middle	optative	προκᾰτᾰλῡσοίμην	προκᾰτᾰλῡ́σοιο	προκᾰτᾰλῡ́σοιτο	προκᾰτᾰλῡ́σοισθον	προκᾰτᾰλῡσοίσθην	προκᾰτᾰλῡσοίμεθᾰ	προκᾰτᾰλῡ́σοισθε	προκᾰτᾰλῡ́σοιντο
passive	indicative	προκᾰτᾰλῠθήσομαι	προκᾰτᾰλῠθήσῃ	προκᾰτᾰλῠθήσεται	προκᾰτᾰλῠθήσεσθον	προκᾰτᾰλῠθήσεσθον	προκᾰτᾰλῠθησόμεθᾰ	προκᾰτᾰλῠθήσεσθε	προκᾰτᾰλῠθήσονται
passive	optative	προκᾰτᾰλῠθησοίμην	προκᾰτᾰλῠθήσοιο	προκᾰτᾰλῠθήσοιτο	προκᾰτᾰλῠθήσοισθον	προκᾰτᾰλῠθησοίσθην	προκᾰτᾰλῠθησοίμεθᾰ	προκᾰτᾰλῠθήσοισθε	προκᾰτᾰλῠθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		προκᾰτᾰλῡ́σειν			προκᾰτᾰλῡ́σεσθαι		προκᾰτᾰλῠθήσεσθαι
participle	m	προκᾰτᾰλῡ́σων			προκᾰτᾰλῡσόμενος		προκᾰτᾰλῠθησόμενος
	f	προκᾰτᾰλῡ́σουσᾰ			προκᾰτᾰλῡσομένη		προκᾰτᾰλῠθησομένη
	n	προκᾰτᾰλῦσον			προκᾰτᾰλῡσόμενον		προκᾰτᾰλῠθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: προκᾰτέλῡσᾰ, προκᾰτελῡσᾰ́μην, προκᾰτελῠ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰτέλῡσᾰ	προκᾰτέλῡσᾰς	προκᾰτέλῡσε(ν)	προκᾰτελῡ́σᾰτον	προκᾰτελῡσᾰ́την	προκᾰτελῡ́σᾰμεν	προκᾰτελῡ́σᾰτε	προκᾰτέλῡσᾰν
	subjunctive	προκᾰτᾰλῡ́σω	προκᾰτᾰλῡ́σῃς	προκᾰτᾰλῡ́σῃ	προκᾰτᾰλῡ́σητον	προκᾰτᾰλῡ́σητον	προκᾰτᾰλῡ́σωμεν	προκᾰτᾰλῡ́σητε	προκᾰτᾰλῡ́σωσῐ(ν)
	optative	προκᾰτᾰλῡ́σαιμῐ	προκᾰτᾰλῡ́σειᾰς, προκᾰτᾰλῡ́σαις	προκᾰτᾰλῡ́σειε(ν), προκᾰτᾰλῡ́σαι	προκᾰτᾰλῡ́σαιτον	προκᾰτᾰλῡσαίτην	προκᾰτᾰλῡ́σαιμεν	προκᾰτᾰλῡ́σαιτε	προκᾰτᾰλῡ́σειᾰν, προκᾰτᾰλῡ́σαιεν
	imperative		προκᾰτᾰ́λῡσον	προκᾰτᾰλῡσᾰ́τω	προκᾰτᾰλῡ́σᾰτον	προκᾰτᾰλῡσᾰ́των		προκᾰτᾰλῡ́σᾰτε	προκᾰτᾰλῡσᾰ́ντων
middle	indicative	προκᾰτελῡσᾰ́μην	προκᾰτελῡ́σω	προκᾰτελῡ́σᾰτο	προκᾰτελῡ́σᾰσθον	προκᾰτελῡσᾰ́σθην	προκᾰτελῡσᾰ́μεθᾰ	προκᾰτελῡ́σᾰσθε	προκᾰτελῡ́σᾰντο
	subjunctive	προκᾰτᾰλῡ́σωμαι	προκᾰτᾰλῡ́σῃ	προκᾰτᾰλῡ́σηται	προκᾰτᾰλῡ́σησθον	προκᾰτᾰλῡ́σησθον	προκᾰτᾰλῡσώμεθᾰ	προκᾰτᾰλῡ́σησθε	προκᾰτᾰλῡ́σωνται
	optative	προκᾰτᾰλῡσαίμην	προκᾰτᾰλῡ́σαιο	προκᾰτᾰλῡ́σαιτο	προκᾰτᾰλῡ́σαισθον	προκᾰτᾰλῡσαίσθην	προκᾰτᾰλῡσαίμεθᾰ	προκᾰτᾰλῡ́σαισθε	προκᾰτᾰλῡ́σαιντο
	imperative		προκᾰτᾰ́λῡσαι	προκᾰτᾰλῡσᾰ́σθω	προκᾰτᾰλῡ́σᾰσθον	προκᾰτᾰλῡσᾰ́σθων		προκᾰτᾰλῡ́σᾰσθε	προκᾰτᾰλῡσᾰ́σθων
passive	indicative	προκᾰτελῠ́θην	προκᾰτελῠ́θης	προκᾰτελῠ́θη	προκᾰτελῠ́θητον	προκᾰτελῠθήτην	προκᾰτελῠ́θημεν	προκᾰτελῠ́θητε	προκᾰτελῠ́θησᾰν
	subjunctive	προκᾰτᾰλῠθῶ	προκᾰτᾰλῠθῇς	προκᾰτᾰλῠθῇ	προκᾰτᾰλῠθῆτον	προκᾰτᾰλῠθῆτον	προκᾰτᾰλῠθῶμεν	προκᾰτᾰλῠθῆτε	προκᾰτᾰλῠθῶσῐ(ν)
	optative	προκᾰτᾰλῠθείην	προκᾰτᾰλῠθείης	προκᾰτᾰλῠθείη	προκᾰτᾰλῠθεῖτον, προκᾰτᾰλῠθείητον	προκᾰτᾰλῠθείτην, προκᾰτᾰλῠθειήτην	προκᾰτᾰλῠθεῖμεν, προκᾰτᾰλῠθείημεν	προκᾰτᾰλῠθεῖτε, προκᾰτᾰλῠθείητε	προκᾰτᾰλῠθεῖεν, προκᾰτᾰλῠθείησᾰν
	imperative		προκᾰτᾰλῠ́θητῐ	προκᾰτᾰλῠθήτω	προκᾰτᾰλῠ́θητον	προκᾰτᾰλῠθήτων		προκᾰτᾰλῠ́θητε	προκᾰτᾰλῠθέντων
		active			middle		passive
infinitive		προκᾰτᾰλῦσαι			προκᾰτᾰλῡ́σᾰσθαι		προκᾰτᾰλῠθῆναι
participle	m	προκᾰτᾰλῡ́σᾱς			προκᾰτᾰλῡσᾰ́μενος		προκᾰτᾰλῠθείς
	f	προκᾰτᾰλῡ́σᾱσᾰ			προκᾰτᾰλῡσᾰμένη		προκᾰτᾰλῠθεῖσᾰ
	n	προκᾰτᾰλῦσᾰν			προκᾰτᾰλῡσᾰ́μενον		προκᾰτᾰλῠθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: προκᾰτᾰλέλῠκᾰ, προκᾰτᾰλέλῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰτᾰλέλῠκᾰ	προκᾰτᾰλέλῠκᾰς	προκᾰτᾰλέλῠκε(ν)	προκᾰτᾰλελῠ́κᾰτον	προκᾰτᾰλελῠ́κᾰτον	προκᾰτᾰλελῠ́κᾰμεν	προκᾰτᾰλελῠ́κᾰτε	προκᾰτᾰλελῠ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προκᾰτᾰλελῠ́κω	προκᾰτᾰλελῠ́κῃς	προκᾰτᾰλελῠ́κῃ	προκᾰτᾰλελῠ́κητον	προκᾰτᾰλελῠ́κητον	προκᾰτᾰλελῠ́κωμεν	προκᾰτᾰλελῠ́κητε	προκᾰτᾰλελῠ́κωσῐ(ν)
	optative	προκᾰτᾰλελῠ́κοιμῐ, προκᾰτᾰλελῠκοίην	προκᾰτᾰλελῠ́κοις, προκᾰτᾰλελῠκοίης	προκᾰτᾰλελῠ́κοι, προκᾰτᾰλελῠκοίη	προκᾰτᾰλελῠ́κοιτον	προκᾰτᾰλελῠκοίτην	προκᾰτᾰλελῠ́κοιμεν	προκᾰτᾰλελῠ́κοιτε	προκᾰτᾰλελῠ́κοιεν
	imperative		προκᾰτᾰλέλῠκε	προκᾰτᾰλελῠκέτω	προκᾰτᾰλελῠ́κετον	προκᾰτᾰλελῠκέτων		προκᾰτᾰλελῠ́κετε	προκᾰτᾰλελῠκόντων
middle/ passive	indicative	προκᾰτᾰλέλῠμαι	προκᾰτᾰλέλῠσαι	προκᾰτᾰλέλῠται	προκᾰτᾰλέλῠσθον	προκᾰτᾰλέλῠσθον	προκᾰτᾰλελῠ́μεθᾰ	προκᾰτᾰλέλῠσθε	προκᾰτᾰλέλῠνται
	subjunctive	προκᾰτᾰλελῠμένος ὦ	προκᾰτᾰλελῠμένος ᾖς	προκᾰτᾰλελῠμένος ᾖ	προκᾰτᾰλελῠμένω ἦτον	προκᾰτᾰλελῠμένω ἦτον	προκᾰτᾰλελῠμένοι ὦμεν	προκᾰτᾰλελῠμένοι ἦτε	προκᾰτᾰλελῠμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	προκᾰτᾰλελῠμένος εἴην	προκᾰτᾰλελῠμένος εἴης	προκᾰτᾰλελῠμένος εἴη	προκᾰτᾰλελῠμένω εἴητον/εἶτον	προκᾰτᾰλελῠμένω εἰήτην/εἴτην	προκᾰτᾰλελῠμένοι εἴημεν/εἶμεν	προκᾰτᾰλελῠμένοι εἴητε/εἶτε	προκᾰτᾰλελῠμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		προκᾰτᾰλέλῠσο	προκᾰτᾰλελῠ́σθω	προκᾰτᾰλέλῠσθον	προκᾰτᾰλελῠ́σθων		προκᾰτᾰλέλῠσθε	προκᾰτᾰλελῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		προκᾰτᾰλελῠκέναι				προκᾰτᾰλελῠ́σθαι
participle	m	προκᾰτᾰλελῠκώς				προκᾰτᾰλελῠμένος
	f	προκᾰτᾰλελῠκυῖᾰ				προκᾰτᾰλελῠμένη
	n	προκᾰτᾰλελῠκός				προκᾰτᾰλελῠμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: προκᾰτελελῠ́κειν, προκᾰτελελῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰτελελῠ́κειν, προκᾰτελελῠ́κη	προκᾰτελελῠ́κεις, προκᾰτελελῠ́κης	προκᾰτελελῠ́κει(ν)	προκᾰτελελῠ́κετον	προκᾰτελελῠκέτην	προκᾰτελελῠ́κεμεν	προκᾰτελελῠ́κετε	προκᾰτελελῠ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	προκᾰτελελῠ́μην	προκᾰτελέλῠσο	προκᾰτελέλῠτο	προκᾰτελέλῠσθον	προκᾰτελελῠ́σθην	προκᾰτελελῠ́μεθᾰ	προκᾰτελέλῠσθε	προκᾰτελέλῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.