περσέϊνος

Ancient Greek

Etymology

From περσέᾱ (perséā, “an Egyptian tree”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /per.sé.i.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /perˈse.i.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /perˈse.i.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /perˈse.i.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /perˈse.i.nos/

Adjective

περσέϊνος • (perséïnos) m (feminine περσεΐνη, neuter περσέϊνον); first/second declension

made of περσέα (perséa)

Inflection

First and second declension of περσέϊνος; περσεΐνη; περσέϊνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	περσέϊνος perséïnos	περσεΐνη perseḯnē	περσέϊνον perséïnon	περσεΐνω perseḯnō	περσεΐνᾱ perseḯnā	περσεΐνω perseḯnō	περσέϊνοι perséïnoi	περσέϊναι perséïnai	περσέϊνᾰ perséïna
Genitive	περσεΐνου perseḯnou	περσεΐνης perseḯnēs	περσεΐνου perseḯnou	περσεΐνοιν perseḯnoin	περσεΐναιν perseḯnain	περσεΐνοιν perseḯnoin	περσεΐνων perseḯnōn	περσεΐνων perseḯnōn	περσεΐνων perseḯnōn
Dative	περσεΐνῳ perseḯnōi	περσεΐνῃ perseḯnēi	περσεΐνῳ perseḯnōi	περσεΐνοιν perseḯnoin	περσεΐναιν perseḯnain	περσεΐνοιν perseḯnoin	περσεΐνοις perseḯnois	περσεΐναις perseḯnais	περσεΐνοις perseḯnois
Accusative	περσέϊνον perséïnon	περσεΐνην perseḯnēn	περσέϊνον perséïnon	περσεΐνω perseḯnō	περσεΐνᾱ perseḯnā	περσεΐνω perseḯnō	περσεΐνους perseḯnous	περσεΐνᾱς perseḯnās	περσέϊνᾰ perséïna
Vocative	περσέϊνε perséïne	περσεΐνη perseḯnē	περσέϊνον perséïnon	περσεΐνω perseḯnō	περσεΐνᾱ perseḯnā	περσεΐνω perseḯnō	περσέϊνοι perséïnoi	περσέϊναι perséïnai	περσέϊνᾰ perséïna
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	περσεΐνως perseḯnōs			περσεϊνότερος perseïnóteros			περσεϊνότᾰτος perseïnótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.