πεισματάρης

Greek

Adjective

πεισματάρης • (peismatáris) m (feminine πεισματάρα, neuter πεισματάρικο)

  1. tenacious, persistant, dogged, stubborn

Declension
Declension of πεισματάρης
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative πεισματάρης • πεισματάρα • πεισματάρικο • πεισματάρηδες • πεισματάρες • πεισματάρικα •
genitive πεισματάρη • πεισματάρας • πεισματάρικου • πεισματάρηδων • — πεισματάρικων •
accusative πεισματάρη • πεισματάρα • πεισματάρικο • πεισματάρηδες • πεισματάρες • πεισματάρικα •
vocative πεισματάρη • πεισματάρα • πεισματάρικο • πεισματάρηδες • πεισματάρες • πεισματάρικα •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πεισματάρης, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πεισματάρης, etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.