πίλινος

Ancient Greek

Etymology

From πῖλος (pîlos, “felt”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pí.li.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpi.li.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpi.li.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpi.li.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpi.li.nos/

Adjective

πίλῐνος • (pílinos) m (feminine πιλῐ́νη, neuter πίλῐνον); first/second declension

made of felt

Inflection

First and second declension of πίλῐνος; πιλῐ́νη; πίλῐνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πίλῐνος pílinos	πιλῐ́νη pilínē	πίλῐνον pílinon	πιλῐ́νω pilínō	πιλῐ́νᾱ pilínā	πιλῐ́νω pilínō	πίλῐνοι pílinoi	πίλῐναι pílinai	πίλῐνᾰ pílina
Genitive	πιλῐ́νου pilínou	πιλῐ́νης pilínēs	πιλῐ́νου pilínou	πιλῐ́νοιν pilínoin	πιλῐ́ναιν pilínain	πιλῐ́νοιν pilínoin	πιλῐ́νων pilínōn	πιλῐ́νων pilínōn	πιλῐ́νων pilínōn
Dative	πιλῐ́νῳ pilínōi	πιλῐ́νῃ pilínēi	πιλῐ́νῳ pilínōi	πιλῐ́νοιν pilínoin	πιλῐ́ναιν pilínain	πιλῐ́νοιν pilínoin	πιλῐ́νοις pilínois	πιλῐ́ναις pilínais	πιλῐ́νοις pilínois
Accusative	πίλῐνον pílinon	πιλῐ́νην pilínēn	πίλῐνον pílinon	πιλῐ́νω pilínō	πιλῐ́νᾱ pilínā	πιλῐ́νω pilínō	πιλῐ́νους pilínous	πιλῐ́νᾱς pilínās	πίλῐνᾰ pílina
Vocative	πίλῐνε píline	πιλῐ́νη pilínē	πίλῐνον pílinon	πιλῐ́νω pilínō	πιλῐ́νᾱ pilínā	πιλῐ́νω pilínō	πίλῐνοι pílinoi	πίλῐναι pílinai	πίλῐνᾰ pílina
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πιλῐ́νως pilínōs			πιλῐνώτερος pilinṓteros			πιλῐνώτᾰτος pilinṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.