οργανικός

Greek

Adjective

οργανικός • (organikós) m (feminine οργανική, neuter οργανικό)

  1. (chemistry, medicine, biology) organic
    Antonym: ανόργανος (anórganos)
    οργανική χημεία ― organikí chimeía ― organic chemistry
    οργανική διαταραχή ― organikí diatarachí ― organic disorder
  2. (music) instrumental

Declension
Declension of οργανικός
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative οργανικός • οργανική • οργανικό • οργανικοί • οργανικές • οργανικά •
genitive οργανικού • οργανικής • οργανικού • οργανικών • οργανικών • οργανικών •
accusative οργανικό • οργανική • οργανικό • οργανικούς • οργανικές • οργανικά •
vocative οργανικέ • οργανική • οργανικό • οργανικοί • οργανικές • οργανικά •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο οργανικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο οργανικός, etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.