μελίγλωσσος

Ancient Greek

Etymology

From μέλι (méli, “honey, anything sweet”) +‎ γλῶσσα (glôssa, “tongue”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.lí.ɡlɔːs.sos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /meˈli.ɡlos.sos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /meˈli.ɣlos.sos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /meˈli.ɣlos.sos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /meˈli.ɣlo.sos/

Adjective

μελῐ́γλωσσος • (melíglōssos) m or f (neuter μελῐ́γλωσσον); second declension

honey-tongued

Inflection

Second declension of μελῐ́γλωσσος; μελῐ́γλωσσον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	μελῐ́γλωσσος melíglōssos	μελῐ́γλωσσον melíglōsson	μελῐγλώσσω meliglṓssō	μελῐγλώσσω meliglṓssō	μελῐ́γλωσσοι melíglōssoi	μελῐ́γλωσσᾰ melíglōssa
Genitive	μελῐγλώσσου meliglṓssou	μελῐγλώσσου meliglṓssou	μελῐγλώσσοιν meliglṓssoin	μελῐγλώσσοιν meliglṓssoin	μελῐγλώσσων meliglṓssōn	μελῐγλώσσων meliglṓssōn
Dative	μελῐγλώσσῳ meliglṓssōi	μελῐγλώσσῳ meliglṓssōi	μελῐγλώσσοιν meliglṓssoin	μελῐγλώσσοιν meliglṓssoin	μελῐγλώσσοις meliglṓssois	μελῐγλώσσοις meliglṓssois
Accusative	μελῐ́γλωσσον melíglōsson	μελῐ́γλωσσον melíglōsson	μελῐγλώσσω meliglṓssō	μελῐγλώσσω meliglṓssō	μελῐγλώσσους meliglṓssous	μελῐ́γλωσσᾰ melíglōssa
Vocative	μελῐ́γλωσσε melíglōsse	μελῐ́γλωσσον melíglōsson	μελῐγλώσσω meliglṓssō	μελῐγλώσσω meliglṓssō	μελῐ́γλωσσοι melíglōssoi	μελῐ́γλωσσᾰ melíglōssa
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	μελῐγλώσσως meliglṓssōs		μελῐγλωσσότερος meliglōssóteros		μελῐγλωσσότᾰτος meliglōssótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.