κόπος

From κόπτω (kóptō, “to cut”).

κόπος • (kópos) m (genitive κόπου); second declension

1. striking, beating
2. toil and trouble, suffering
3. fatigue, weariness
4. work, exertion

   Synonym: μόχθος (mókhthos)

• Greek: κόπος (kópos)

• “κόπος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κόπος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• κόπος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

From Ancient Greek κόπος (“striking; fatigue”). See κόπτω (kóptō, “cut”).

• IPA^(key): /ˈko.pos/
• Hyphenation: κό‧πος

κόπος • (kópos) m (plural κόποι)

1. toil, hard work, effort

   Synonym: προσπάθεια f (prospátheia)

2. suffering
3. fatigue
4. pay, wages (for such work)

• μόχθος m (móchthos)
• αγγαρεία f (angareía)

Expressions:

• άδικος κόπος (ádikos kópos, “a toil in vain”)
• βάζω σε κόπο (vázo se kópo)
• μην κάνετε τον κόπο (min kánete ton kópo) (polite)
• μπαίνω στον κόπο (baíno ston kópo)
• χαμένος κόπος (chaménos kópos, “a toil in vain”)

• άκοπος (ákopos, “sense: not hard”)
• κοπιάζω (kopiázo, “I toil, labour”)
• κοπιαστικός (kopiastikós, “tiresome”)
• κοπιώδης (kopiódis, “tiresome”)
• κόπωση f (kóposi, “fatigue”)
• compounds of -κοπος (-kopos), -κοπώ (-kopó)
• and see κόπτω (kópto)

• δουλειά f (douleiá, “work”)