κολλητός
Greek
Adjective
κολλητός • (kollitós) m
Declension
Declension of κολλητός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | κολλητός • | κολλητή • | κολλητό • | κολλητοί • | κολλητές • | κολλητά • |
| genitive | κολλητού • | κολλητής • | κολλητού • | κολλητών • | κολλητών • | κολλητών • |
| accusative | κολλητό • | κολλητή • | κολλητό • | κολλητούς • | κολλητές • | κολλητά • |
| vocative | κολλητέ • | κολλητή • | κολλητό • | κολλητοί • | κολλητές • | κολλητά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κολλητός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κολλητός, etc.) | |||||
Related terms
- see: κολλάω (kolláo)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.