ισοταχής

Greek

Etymology

ισο- (iso-, “equal”) +‎ ταχύς (tachýs, “fast”)

Adjective

ισοταχής • (isotachís) m (feminine ισοταχής, neuter ισοταχές)

  1. having equal speed
    Synonym: (rare) ισοταχύς (isotachýs)

Declension
Declension of ισοταχής
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ισοταχής • ισοταχής • ισοταχές • ισοταχείς • ισοταχείς • ισοταχή •
genitive ισοταχούς • ισοταχούς • ισοταχούς • ισοταχών • ισοταχών • ισοταχών •
accusative ισοταχή • ισοταχή • ισοταχές • ισοταχείς • ισοταχείς • ισοταχή •
vocative ισοταχή • / ισοταχής • ισοταχής • ισοταχές • ισοταχείς • ισοταχείς • ισοταχή •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.