ιδιωματικός

Greek

Adjective

ιδιωματικός • (idiomatikós) m (feminine ιδιωματική, neuter ιδιωματικό)

  1. (linguistics) idiomatic

Declension
Declension of ιδιωματικός
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ιδιωματικός • ιδιωματική • ιδιωματικό • ιδιωματικοί • ιδιωματικές • ιδιωματικά •
genitive ιδιωματικού • ιδιωματικής • ιδιωματικού • ιδιωματικών • ιδιωματικών • ιδιωματικών •
accusative ιδιωματικό • ιδιωματική • ιδιωματικό • ιδιωματικούς • ιδιωματικές • ιδιωματικά •
vocative ιδιωματικέ • ιδιωματική • ιδιωματικό • ιδιωματικοί • ιδιωματικές • ιδιωματικά •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ιδιωματικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ιδιωματικός, etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.